Η ιστορία μας έχει «προσφέρει» περιόδους ακμής , περιόδους παρακμής. περιόδους στις οποίες ο λαός βρέθηκε υπόδουλος , κάποιες άλλες που αντισταθήκαμε και κάποιες που... καθήσαμε κάτω απο μπαλκόνια περιμένοντας να βγεί ο … ήλιος απο την μπαλκονόπορτα.
Ήρθαν λοιπόν οι «σπουδαίοι» των μπαλκονιών , μας κάθησαν στον σβέρκο και είναι αλήθεια ότι πολλοί ,ίσως οι περισσότεροι εξ ημών, πείσθηκαν ότι ο σωρός της κοπριάς τους, αποτελούσε το ασφαλές υπόβαθρο πάνω στο οποίο έπρεπε να κτιστεί η μεταπολεμική Ελλάδα.
Δεν θα μπούμε στην ανάλυση των αιτίων, αυτό μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο κάποιου άλλου κειμένου που θα θέλαμε να γραφτεί απο τις καταθέσεις των δικών σας απόψεων.
Αυτό που μας έχει προβληματίσει είναι ότι τους τελευταίους ειδικά μήνες, γίναμε παθητικοί αποδέκτες μιας κυβερνητικής ρητορικής που βασίζεται κυρίως πάνω στην αντιστροφή των εννοιών .Οι λέξεις έπαψαν να συνθέτουν λόγο που θα παράξει ιδέες, απορίες ,θέσεις και αντιθέσεις.Ένα συνοθύλευμα ,ένας αχταρμάς, πολιτικών δήθεν όρων που πλαισιώνεται απο συμβατικές ερμηνευτικές προτάσεις ,δημιουργεί αυτόν τον «ιδεολογικό» πολτό που προσφέρει η κυβέρνηση σαν πνευματική τροφή για να κτιστεί η «νέα Ελλάδα».
Τα δόγματα της «Νέας Εποχής» και οι ντιρεκτίβες της «Νέας Τάξης Πραγμάτων», βρήκαν επιτέλους τον κατάλληλο «αρχιερέα» που θα επιβάλλει με το ζόρι στον Ελληνικό λαό να «κοινωνήσει» καταπίνοντας αμάσητο αυτό το δυσώδες λεκτικό κατασκεύασμα.
Χθες στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στην Βουλή , με τον βαρύγδουπο τίτλο «Εθνικά θέματα» ακούσαμε τον πρωθυπουργεύοντα «αρχιερέα» να ξεκινά τον λόγο του συνδέοντας την ανάγκη ύπαρξης μιας «παγκόσμιας διακυβέρνησης», με τον «νέο πατριωτισμό».Αν αυτούς τους δύο όρους τους ακούγαμε για πρώτη φορά και μόνο απο αυτόν τότε θα λέγαμε ότι είναι άλλη μια μπουρδολογία με την οποία επένδυσε το «κήρυγμα» ο εξ απορρήτων συγγραφέας των λόγων του.
Όμως αυτοί οι δύο όροι, είναι εξ εκείνων που έχει χρησιμοποιήσει κατά κόρον , τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδας, ο σφετεριστής της εξουσίας πρωθυπουργός και δεν μπορούμε να τους αντιμετωπίζουμε πλέον σαν ρητορικά ευφυολογήματα ή συνηθισμένες πονηριές της ξύλινης πολιτικής γλώσσας.
Γιατί έχουμε ανάγκη απο μια «παγκόσμια διακυβέρνηση» που δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εκδήλωση της λειτουργίας μιας «παγκόσμιας κυβέρνησης»;
Γιατί είναι όρος «επιβίωσης» ο «νέος πατριωτισμός» , ο οποίος κατά τις παλαιότερες πρωθυπουργικές διευκρινήσεις δεν έχει την ανάγκη «των συμβόλων και της Ιστορίας»;
Τι έκανε λοιπόν ο κ. Παπανδρέου;
Χρησιμοποίησε δύο νέους όρους για να παρουσιάσει σε μία και μόνο πρόταση το φρικτό σχέδιο της «Νέας Τάξης Πραγμάτων» να επιβάλλει μια παγκόσμια δικτατορία , η οποία φυσικά για να είναι παγκόσμια πρέπει πρώτα να εξαφανίσει τα έθνη.
Το κράτος, ως μια απο τις βασικές συνιστώσες ενός έθνους , διαλύεται κάτω απο την ασφυκτική πίεση της τραπεζοπιστωτικής εξουσίας,δηλαδή εκείνου του βραχίονα της «Νέας Τάξης Πραγμάτων» που κατασκεύασε την παγκόσμια οικονομική φούσκα, την οποία την «κατάλληλη» στιγμή άφησε να σκάσει ,μεταμορφώνοντάς την σε «παγκόσμια οικονομική κρίση» που σάρωσε και συνεχίζει να σαρώνει τα πάντα.
Τί απομένει για να διαλυθεί ένα έθνος;
Μα φυσικά η συναίνεση του λαού στα σχέδια της μεθοδικής αποδόμησής του.Και επειδή δεν μπορεί κανένας δικτάτορας να σβήσει με την μία όλα εκείνα τα στοιχεία που συνθέτουν και ζωοποιούν την εθνική συλλογική συνείδηση ενός λαού , και να τους κάνει να πετάξουν στα σκουπίδια τον πατριωτισμό τους, τους καλεί να δεχτούν έναν άλλο …πατριωτισμό που θα είναι «φρέσκος» και μέσω αυτού θα ξεχαστεί το «κακό παρελθόν» για να κτιστεί ένα ολοκαίνουργιο και «ηθικώτερο» μέλλον.
Εδώ είναι και η μεγαλύτερη πονηριά.
Με αυθαίρετο τρόπο μεταλλάσσει την έννοια του πατριωτισμού συνδέοντας τις διαχρονικές αξίες του με κάθε τι βρώμικο και διαφθαρμένο υπήρξε στην διακυβέρνηση των τελευταίων χρόνων.Λές και οι προηγούμενες κυβερνήσεις , στέλεχος των οποίων υπήρξε και ο σημερινός κήρυκας του «νέου πατριωτισμού» , είχαν εθνική συνείδηση ή έστω ψήγματα πατριωτισμού.
Δεν υπάρχει παλιός και νέος πατριωτισμός.Ο πατριωτισμός περιγράφεται με μια λέξη το νόημα της οποίας δεν αλλάζει και δεν θα αλλάξει όσους επιθετικούς προσδιορισμούς και αν προσθέσει ο κάθε Παπανδρέου.Όπως δεν αλάζει η εθνική μας ταυτότητα και συνείδηση όσους λαθρομετάνάστες και να μπασει η νεολαία του ΠΑΣΟΚ ή όποιου άλλου κόμματος μέσα στον χώρο του πανεπιστημιακού ασύλου.
Αυτό που δεν κατάφεραν τόσοι δοσίλογοι και προδότες του παρελθόντος , θα αφήσουμε να μας το περάσει σαν «νέο πατριωτισμό» ο πρόεδρος του Πάγκαλου και δίψυχος ηγέτης μιας «χώρας διεφθαρμένων και τεμπέληδων»;
Ανυπακοή σε αυτόν στο σύστημά του και σε κάθε ένα απο τα αντιφρονούντα δήθεν παπαγαλάκια του που έχουν στηθεί στις γωνίες με την απόχη για να πιάσουν κάθε Έλληνα πατριώτη που φεύγει τρέχοντας απο αυτή την νεοεποχήτικη δυσωδία.
Μακρυά λοιπόν απο μας τόσο η «νεα προδοσία» του εντολοδόχου – στοχαστή της «Νέας Τάξης Πραγμάτων» όσο και κάθε μεταμφιεσμένο τσιράκι του .Ο εθνομηδενισμός και το ελλαδεμπόριο είναι οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος.
http://news.kozaninet.gr/?p=17707#ixzz1CasQ6hul
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου