Μια γωνιά αφιερωμένη στην Ελλάδα, τον ευλογημένο τόπο που μας μεγάλωσε.Έναν παραδεισένιο τόπο που τον μετατρέπουν σε κόλαση. Φιλοξενώντας επιλεγμένα κείμενα άλλων ιστολογίων αλλά και δικές μας σκέψεις και προβληματισμούς, ενώνουμε και τη δική μας απλή φωνή με τη φωνή όσων συμπατριωτών μας αντιδρούν και αντιστέκονται στην καταστροφή της πατρίδας και του λαού μας. Μας πιάνει αλλεργία με τους προδότες πολιτικούς, με τους ξένους άρπαγες, με τους Γερμανούς νεο-κατακτητές, με τους αλλοδαπούς λαθρο-κατακτητές και γενικά με όλων των ειδών τις συμμορίες που λυμαίνονται τον τόπο μας. Θέλουμε πίσω την Ελλάδα μας. agiovasilema@gmail.com









Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011

Ο φράχτης της υποκρισίας, ή οι οργανώσεις της υποκρισίας?

Δεν πρόλαβε να πει ο Παπουτσής για τον μίνι-φράχτη των 12 χιλιομέτρων (ο οποίος, μεταξύ μας, ελάχιστα θα εμποδίσει την ροή των λαθραίων) και άρχισαν τα ''όργανα'' οι ευαίσθητοι αγωνιστές των διαφόρων οργανώσεων. Μιλούν για το ''φτάχτη της ντροπής'', για το ''φράχτη της υποκρισίας'', αγιοποιούν τους ''καημένους'' τους λαθρομετανάστες που είναι όλοι μα όλοι πολιτικοί πρόσφυγες οι δόλιοι, χτυπιούνται από απελπισία για τα φασιστικά και ρατσιστικά συναισθήματα που διέπουν την ελληνική κοινωνία που στρέφεται εναντίον αυτών των αθώων μπουμπουκιών που δεν έχουν τα άμοιρα πού να πάνε και τέλος οργανώνουν διαδηλώσεις και συναυλίες -εννοείται στον Άγιο Παντελεήμονα- προκειμένου να διαλύσουν όσο ηθικό έχει απομείνει στους απελπισμένους Έλληνες κατοίκους της περιοχής.

Αναρωτιέμαι, ακόμα μια φορά, πόσο συγκεκριμένα και ορισμένα μπορεί να είναι τα φιλάνθρωπα αισθήματα μερικών και πώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κάποιος που δείχνει ευαισθησία στους εγκληματίες λαθραίους και αδιαφορεί για τους ίδιους τους συμπατριώτες του που εκτός των οικονομικών αφαιμάξεων που υφίστανται από τα παγκόσμια αρπακτικά, ζουν και σε καθεστώς τρόμου και δυστυχίας εξαιτίας των λαθρομεταναστών. Όλοι αυτοί, μου θυμίζουν κάτι εκνευριστικές κυρίες φιλοζωικών σωματείων, που αγωνίζονται για τα αδέσποτα σκυλιά και τα γατιά, αλλά μπορεί να καλέσουν την αστυνομία γιατί τόλμησε το παιδάκι του γείτονα να γελάσει και να παίξει πιο δυνατά απ'όσο επιτρέπουν τα ευαίσθητα αυτάκια των σκυλιών τους...Αυτού του τύπου την ευαισθησία δείχνουν όλοι αυτοί, ξεκινώντας από την Νταλάρα (καλά, αυτή είναι ασχολίαστη... ), μέχρι τον τελευταίο τυπάκο που ονειρεύεται στο διαδίκτυο Νιγηριανούς με φουστανέλα...

Όλους αυτούς λοιπόν, που κόπτονται για το φράχτη της υποκρισίας και τους δύσμοιρους λαθρομετανάστες, δεν τους είδα επί δεκαετίες να εξοργίζονται με το κράτος που δημιουργεί συνθήκες κοινωνικού αποκλεισμού στα ΑΜΕΑ, δεν τους είδα να εξοργίζονται με το κράτος που ταλαιπωρεί τους σοβαρά  και χρόνια πάσχοντες με άθλιες συνθήκες νοσηλείας και εξευτελιστικά επιδόματα, δεν τους είδα να διαδηλώνουν για τον Ασωπό και τα δηλητήρια τα οποία βάζουμε-μέσω των βολβών που καλλιεργούνται εκεί- στα πιάτα μας τα τελευταία 10 χρόνια, δεν τους είδα να μάχονται να σταματήσουν οι χημικοί ψεκασμοί των αεροπλάνων που γίνονται πλέον σε καθημερινή βάση πάνω από τα κεφάλια μας. Όλα αυτά και αμέτρητα άλλα, τα οποία έχουν στόχο τον συνάνθρωπό τους που υποφέρει ή που εν δυνάμει θα νοσήσει, δεν τους απασχολούν. Το μόνο που τους καίει, είναι ο λαθρομετανάστης να μην πεινάσει, ο λαθρομετανάστης να μην δυσκολευτεί να περάσει το φράχτη. Δεν έχει σημασία ότι μόλις τον περάσει θα σκοτώσει μερικούς Έλληνες και θα βιάσει μερικές Ελληνίδες....Αυτό είναι λεπτομέρεια για τους ευαίσθητους. Είπαμε...οι ευαισθησίες είναι περιορισμένης γκάμας...ίσως όσο και το μυαλό τους και η ανθρωπιά που διαθέτουν.
Agiovasilema

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου