Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου
Οταν η εκπρόσωπος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου δήλωσε –αναφερόμενη στις διαδηλώσεις των «Αγανακτισμένων»- ότι «δεν είναι όλα εντάξει όταν οι άνθρωποι (στην Ελλάδα) αισθάνονται ευάλωτοι και πονεμένοι», δεν είχα πιά καμία αμφιβολία ότι η επιρροή του κινήματος που ξεκίνησε η ελληνική νεολαία εναντίον των ανικάνων που μας κυβέρνησαν στο παρελθόν και μας κυβερνούν τώρα, ξεπερνούσε τα σύνορα της Ελλάδας. Ως έτοιμη από καιρό η κ. Κάρολαϊν Ατκινσον εξέφρασε, επίσης, κατανόηση «για τις δυσκολίες στις οποίες υπόκειται ο ελληνικός λαός».
Από εκείνη την ημέρα οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας του ελληνικού λαού περιλαμβάνονται στην καθημερινή ενημέρωση που αποστέλλει από την Αθήνα το γραφείο του ΔΝΤ στους ανώτερους αξιωματούχους του Ταμείου. Και είναι λογικό, διότι αυτό που συμβαίνει στην Αθήνα και στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας είναι πρωτόγνωρο για τους ανθρώπους του ΔΝΤ που είχαν αναλάβει στο παρελθόν άλλες χώρες με παρόμοια προβλήματα.
Το βασικό ερώτημα που τέθηκε σε συντροφιά Ελληνοαμερικανών επιστημόνων, μετά την ενημέρωση του Πολ Τόμσεν σε ακροατήριο ομογενών στην Μπεθέσντα του Μέριλαντ, ήταν εάν οι σκληροί γραφειοκράτες του ΔΝΤ επηρεάζονται από διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες. Συμφώνησα με την άποψή τους ότι οι άνθρωποι του Ταμείου δεν διακρίνονται για τα αγαθά αισθήματά τους, αλλά διαφώνησα με την θέση τους ότι δεν λαμβάνουν υπόψιν τις διαμαρτυρίες των λαών. Στην διάρκεια μίας συζήτησης με στέλεχος του Ταμείου αντιλήφθηκα αμέσως την αγωνία του, διότι ρωτούσε γεμάτος ανησυχία για το μέλλον του κινήματος των «Αγανακτισμένων», για τον φόβο που προκαλεί στους βουλευτές και γενικά στους πολιτικούς, ενώ έδειξε να τον απασχολεί ο τρόπος αντίδρασης των διαδηλωτών την ημέρα που θα συζητηθεί στην Βουλή το μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Σταθερότητας.
Στο κίνημα των «Αγανακτισμένων» αναφέρονται και τα τηλεγραφήματα της αμερικανικής πρεσβείας της Αθήνας, η οποία ενημερώνει σε καθημερινή βάση τις διάφορες υπηρεσίες της Ουάσιγκτον. Εχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι Αμερικανός βετεράνος διπλωμάτης που υπηρέτησε στην Αθήνα ρωτούσε να πληροφορηθεί εάν οι διαδηλωτές έχουν αρχηγό και σε ποιόν
...
πολιτικό χώρο ανήκει. Προφανώς, όσο δεν υπάρχει αρχηγός που θα ενώσει τους διαδηλωτές και θα δυναμώσει ακόμα πιό πολύ την φωνή τους, οι Αμερικανοί δεν ανησυχούν…
Οι διαδηλώσεις είναι θέμα συζήτησης και με ξένους συναδέλφους δημοσιογράφους, οι οποίοι είναι οι μόνοι που αναλύουν σε βάθος το φαινόμενο και δεν παρακολουθούν τα δρώμενα μυωπικά. Τους εξάπτει την φαντασία η καθολική διαμαρτυρία για το Μνημόνιο και υποστηρίζουν ότι εάν αντέξουν οι διαδηλωτές μέχρι την ολοκλήρωση των διεργασιών για την πέμπτη δόση του πρώτου δανείου και τις αποφάσεις για το νέο δάνειο ύψους 60 δις. ευρώ, τότε θα πρέπει να υπολογίζονται ως σοβαρή πολιτική δύναμη που δεν ελέγχεται από κανένα κόμμα.
Προσωπικά πιστεύω ότι εάν ζούσαμε σε σοβαρή χώρα και μας διοικούσαν σοβαροί πολιτικοί, θα έπρεπε να ανακαλύψουμε οι ίδιοι το κίνημα των «Αγανακτισμένων». Είναι απόλυτα ορθή και συμφωνώ με την θέση Ελληνοαμερικανού επιστήμονα, ο οποίος πιστεύει ότι οι διαδηλώσεις είναι φως στο σκοτάδι που κυριαρχεί στην Ελλάδα από τον Μάϊο του 2010, όταν ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου οδήγησε τη χώρα στην «αγκαλιά» της Τρόϊκας. Μέσα από τη μιζέρια και την καταχνιά που έφερε η κυβέρνηση από κοινού με το Ταμείο και την Ε.Ε., βλάστησε το τριαντάφυλλο της ελπίδας από μία νεολαία που το Μνημόνιο τείνει να εξαφανίσει. Μία ολόκληρη γενιά, που διαθέτει τα καλύτερα μυαλά της Ελλάδας αυτή την στιγμή, κινδυνεύει να χαθεί ή να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από άλλες χώρες. Και αυτό από μόνο του αποτελεί «εγκληματική πράξη».
Το κίνημα των «Αγανακτισμένων» έχει όλα τα φόντα να ανθίσει και να κυριαρχήσει στην Ελλάδα που ταλαιπωρείται από το Μνημόνιο και τα άνευ προηγουμένου μέτρα που επέβαλε η Τρόϊκα σε αγαστή συνεργασία με την κυβέρνηση. Θα αναδειχθεί σε θετικό παράγοντα εξελίξεων εάν παραμείνει ειρηνικό και συνεχίσει να καθοδηγείται από τη λογική της μή βίας και της αγάπης προς την πατρίδα. Μετά από ένα χρόνο με Μνημόνιο αποδείχθηκε ότι η κυβέρνηση οδηγεί τη χώρα στο πλήρες αδιέξοδο, ενώ η Αντιπολίτευση, που είναι κομμένη στα δύο, φλερτάρει και με τους δανειστές και με τους «Αγανακτισμένους». Μέσα σ’ αυτή την άνευ προηγουμένου σύγχυση που δημιουργούν οι πολιτικοί, ο λαός μπορεί να επιβεβαιώσει τη σοφία και το αλάνθαστό κριτήριό του, στην πιό σημαντική και κρίσιμη στιγμή για την Ελλάδα.
kafeneio-gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου