Το ότι κάναμε ένα τραγικό λάθος που αναθέσαμε στη παρούσα κυβέρνηση την εξουσία της διακυβέρνησης της Χώρας, φάνηκε από την επόμενη μέρα των εκλογών.
Το ότι η παρούσα κυβέρνηση ασκεί παράνομα και κατά παράβαση του Συντάγματος της εξουσία, είναι πλέον ή βέβαιον, καθώς όπως αναφέρεται στην ακροτελεύτια διάταξή του, στο άρθρο 120 και συγκεκριμένα στη παράγραφο 3:
«Ο σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος».
Υπήρξε λοιπόν έγκλημα, και αυτό ήταν ο σφετερισμός της εξουσίας μέσω
...
της ψήφου του λαού, δεδομένου ότι υπήρξε υφαρπαγή, κλοπή, που επιτεύχθηκε με την προβολή παραπλανητικών υποσχέσεων, όπως το «λεφτά υπάρχουν» ή την υπόσχεση περί αυξήσεων στο ύψος του πληθωρισμού, όταν όπως αποδεικνύεται ο πρωθυπουργός της χώρας είχε ήδη στραφεί και ερωτοτροπούσε με το ΔΝΤ, άρα γνώριζε και μας δούλευε.
Με βάση τα παραπάνω, οι όποιες συμφωνίες που κάνει ο πρωθυπουργός που περιορίζουν την εθνική κυριαρχία καθώς και οι φοροεισπρακτικοί νόμοι που εκδίδονται σαν τα εισιτήρια του μετρό είναι αντισυνταγματικοί καθώς είναι αντίθετοι με το άρθρο 4 του Συντάγματος που στην παράγραφο 5 ορίζει ότι «Οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους», διάταξη που παραβιάζεται βάναυσα και μάλιστα από υπουργό που υποτίθεται ότι είναι καθηγητής συνταγματολόγος, δηλαδή διδάσκει στους φοιτητές τα άρθρα και την εφαρμογή του Συντάγματος.
Άρα επανερχόμενοι και πάλι στην ακροτελεύτια διάταξη του άρθρου 120 και στην αμέσως επόμενη παράγραφο 4 που ορίζει ότι «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία» βλέπουμε ότι οι διαμαρτυρίες όπου και όπως (ακόμα και με τη μούντζα του μαθητή στη Λάρισα) αν λαμβάνουν χώρα για την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής που έχει εξαθλιώσει το λαό είναι και νόμιμες αλλά και υποχρεωτικές εκ του Συντάγματος.
Από εκεί και πέρα όμως μέχρι του σημείου ο πρωθυπουργός να εκθέτει τόσο τη χώρα όσο και τον λαό της και να γίνεται περίγελος σε ολόκληρο τον πλανήτη, αυτό συνιστά πολιτικό έγκλημα καθώς έχει μακροχρόνιες επιπτώσεις στην παραπέρα πορεία της Ελλάδας, και εδώ θα πρέπει να παρέμβει η Δικαστική Εξουσία.
Ο πρόσφατος αιφνιδιασμός που προσπάθησε να επιβάλλει ο ΓΑΠ προκειμένου να καταστήσει τον λαό συνυπεύθυνο σε αποφάσεις που κρύβουν ένα επαχθές μέλλον για τουλάχιστον είκοσι χρόνια, φάνηκε να έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο από αυτό που φανταζόταν.
Οι σφουγκοκωλάριοι του κόμματος -όσοι απόμειναν- πανικόβλητοι για τις καρέκλες τους σαν άλλοι Δον Κιχώτες οραματίστηκαν φαντάσματα και οργανωμένα συμφέροντα πίσω από τις αντιδράσεις που ακολούθησαν την εξαγγελία του δημοψηφίσματος.
Οι εταίροι-δανειστές τον κάλεσαν στις Κάννες και σαν κακό και άτακτο μαθητή τον έστησαν όρθιο με την πλάτη στον τοίχο, ενώ του όρισαν εκείνοι το ερώτημα του δημοψηφίσματος. Όχι αυτό που ήθελε εκείνος, δηλαδή αν ο λαός εγκρίνει ή όχι την δανειακή σύμβαση, αλλά αν θέλει την παραμονή ή όχι στην ευρωζώνη, ενώ μέχρι την διεξαγωγή του δεν εκταμιεύεται ούτε ένα ευρώ από την έκτη δόση. Μάλιστα του όρισαν και την ημερομηνία διεξαγωγής ότι πρέπει να είναι μέχρι την 5 Δεκεμβρίου.
Εδώ πιάστηκε αδιάβαστη η κυρία Ξενοτέτοια, υφυπουργός νομίζω, που περιφερόμενη στα κανάλια προσπαθούσε να πείσει με σιγουριά και με ένα ηλίθιο καθησυχαστικό χαμόγελο ότι η έκτη δόση είναι εξασφαλισμένη, ανεξάρτητα από το δημοψήφισμα.
Όλα αυτά τα τραγελαφικά έδωσαν αφορμή να μας γελοιοποιούν τα ξένα μέσα.
Έτσι, διαβάζουμε ότι η εφημερίδα “Die Welt” γράφει στο κύριο άρθρο της ότι «Η ελληνική κυβέρνηση παίζει με τη φωτιά», ο αρθρογράφος Brett Arends στο «Market Watch» γράφει ότι «οι Έλληνες προχώρησαν ένα βήμα πέρα από το θεατρικό κατεστημένο της αρχαιότητας, οπότε και δεν συνδυαζόταν το δράμα με την κωμωδία, καταφέρνοντας να στήσουν ταυτόχρονα ένα δράμα και μια φάρσα μαζί και γελώντας ειρωνικά, ο συντάκτης επισημαίνει την γκάφα του Έλληνα πρωθυπουργού να ζητήσει δημοψήφισμα κατόπιν εορτής και παράλληλα να μην έχει αναφέρει τίποτα για την πρόθεσή του ούτε στον υπουργό Οικονομίας της χώρας» και καταλήγει : «Διότι, εάν η Ελλάδα κουνήσει το μαντήλι στο ευρώ, οι διακοπές στα ελληνικά νησιά, το ουζάκι, τα γλυκά και το ελαιόλαδο θα ξαναείναι σε τιμή ευκαιρίας».
Επίσης η έγκριτη εφημερίδα «The Telegraph» σε άρθρο της αναρωτιέται «Είναι τρελός ο Γιώργος»;
Όλα αυτά που γίνονται για μας χωρίς εμάς, τα παρακολουθούμε αμήχανοι με απορία, με αγωνία, με προβληματισμό, προσπαθώντας να συνειδητοποιήσουμε το που πάμε και τι θα μας ξημερώσει, αν ο πρωθυπουργός μας αποδείχτηκε ΑΜΕΑ (όπου στο δεύτερο Α διάβαζε Ανικανότητα) αν έχουμε κυβέρνηση από άτομα που βλέπουν πέρα από τη μύτη τους και τον εναγκαλισμό τους με την εξουσία, και τέλος αν υπάρχει κάποια ανώτερη δύναμη που θα μπορέσει να ανακόψει αυτό τον κατήφορο της λαϊκής εξαθλίωσης και του εθνικού αφανισμού.
πηγή
Το ότι η παρούσα κυβέρνηση ασκεί παράνομα και κατά παράβαση του Συντάγματος της εξουσία, είναι πλέον ή βέβαιον, καθώς όπως αναφέρεται στην ακροτελεύτια διάταξή του, στο άρθρο 120 και συγκεκριμένα στη παράγραφο 3:
«Ο σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος».
Υπήρξε λοιπόν έγκλημα, και αυτό ήταν ο σφετερισμός της εξουσίας μέσω
...
της ψήφου του λαού, δεδομένου ότι υπήρξε υφαρπαγή, κλοπή, που επιτεύχθηκε με την προβολή παραπλανητικών υποσχέσεων, όπως το «λεφτά υπάρχουν» ή την υπόσχεση περί αυξήσεων στο ύψος του πληθωρισμού, όταν όπως αποδεικνύεται ο πρωθυπουργός της χώρας είχε ήδη στραφεί και ερωτοτροπούσε με το ΔΝΤ, άρα γνώριζε και μας δούλευε.
Με βάση τα παραπάνω, οι όποιες συμφωνίες που κάνει ο πρωθυπουργός που περιορίζουν την εθνική κυριαρχία καθώς και οι φοροεισπρακτικοί νόμοι που εκδίδονται σαν τα εισιτήρια του μετρό είναι αντισυνταγματικοί καθώς είναι αντίθετοι με το άρθρο 4 του Συντάγματος που στην παράγραφο 5 ορίζει ότι «Οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους», διάταξη που παραβιάζεται βάναυσα και μάλιστα από υπουργό που υποτίθεται ότι είναι καθηγητής συνταγματολόγος, δηλαδή διδάσκει στους φοιτητές τα άρθρα και την εφαρμογή του Συντάγματος.
Άρα επανερχόμενοι και πάλι στην ακροτελεύτια διάταξη του άρθρου 120 και στην αμέσως επόμενη παράγραφο 4 που ορίζει ότι «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία» βλέπουμε ότι οι διαμαρτυρίες όπου και όπως (ακόμα και με τη μούντζα του μαθητή στη Λάρισα) αν λαμβάνουν χώρα για την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής που έχει εξαθλιώσει το λαό είναι και νόμιμες αλλά και υποχρεωτικές εκ του Συντάγματος.
Από εκεί και πέρα όμως μέχρι του σημείου ο πρωθυπουργός να εκθέτει τόσο τη χώρα όσο και τον λαό της και να γίνεται περίγελος σε ολόκληρο τον πλανήτη, αυτό συνιστά πολιτικό έγκλημα καθώς έχει μακροχρόνιες επιπτώσεις στην παραπέρα πορεία της Ελλάδας, και εδώ θα πρέπει να παρέμβει η Δικαστική Εξουσία.
Ο πρόσφατος αιφνιδιασμός που προσπάθησε να επιβάλλει ο ΓΑΠ προκειμένου να καταστήσει τον λαό συνυπεύθυνο σε αποφάσεις που κρύβουν ένα επαχθές μέλλον για τουλάχιστον είκοσι χρόνια, φάνηκε να έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο από αυτό που φανταζόταν.
Οι σφουγκοκωλάριοι του κόμματος -όσοι απόμειναν- πανικόβλητοι για τις καρέκλες τους σαν άλλοι Δον Κιχώτες οραματίστηκαν φαντάσματα και οργανωμένα συμφέροντα πίσω από τις αντιδράσεις που ακολούθησαν την εξαγγελία του δημοψηφίσματος.
Οι εταίροι-δανειστές τον κάλεσαν στις Κάννες και σαν κακό και άτακτο μαθητή τον έστησαν όρθιο με την πλάτη στον τοίχο, ενώ του όρισαν εκείνοι το ερώτημα του δημοψηφίσματος. Όχι αυτό που ήθελε εκείνος, δηλαδή αν ο λαός εγκρίνει ή όχι την δανειακή σύμβαση, αλλά αν θέλει την παραμονή ή όχι στην ευρωζώνη, ενώ μέχρι την διεξαγωγή του δεν εκταμιεύεται ούτε ένα ευρώ από την έκτη δόση. Μάλιστα του όρισαν και την ημερομηνία διεξαγωγής ότι πρέπει να είναι μέχρι την 5 Δεκεμβρίου.
Εδώ πιάστηκε αδιάβαστη η κυρία Ξενοτέτοια, υφυπουργός νομίζω, που περιφερόμενη στα κανάλια προσπαθούσε να πείσει με σιγουριά και με ένα ηλίθιο καθησυχαστικό χαμόγελο ότι η έκτη δόση είναι εξασφαλισμένη, ανεξάρτητα από το δημοψήφισμα.
Όλα αυτά τα τραγελαφικά έδωσαν αφορμή να μας γελοιοποιούν τα ξένα μέσα.
Έτσι, διαβάζουμε ότι η εφημερίδα “Die Welt” γράφει στο κύριο άρθρο της ότι «Η ελληνική κυβέρνηση παίζει με τη φωτιά», ο αρθρογράφος Brett Arends στο «Market Watch» γράφει ότι «οι Έλληνες προχώρησαν ένα βήμα πέρα από το θεατρικό κατεστημένο της αρχαιότητας, οπότε και δεν συνδυαζόταν το δράμα με την κωμωδία, καταφέρνοντας να στήσουν ταυτόχρονα ένα δράμα και μια φάρσα μαζί και γελώντας ειρωνικά, ο συντάκτης επισημαίνει την γκάφα του Έλληνα πρωθυπουργού να ζητήσει δημοψήφισμα κατόπιν εορτής και παράλληλα να μην έχει αναφέρει τίποτα για την πρόθεσή του ούτε στον υπουργό Οικονομίας της χώρας» και καταλήγει : «Διότι, εάν η Ελλάδα κουνήσει το μαντήλι στο ευρώ, οι διακοπές στα ελληνικά νησιά, το ουζάκι, τα γλυκά και το ελαιόλαδο θα ξαναείναι σε τιμή ευκαιρίας».
Επίσης η έγκριτη εφημερίδα «The Telegraph» σε άρθρο της αναρωτιέται «Είναι τρελός ο Γιώργος»;
Όλα αυτά που γίνονται για μας χωρίς εμάς, τα παρακολουθούμε αμήχανοι με απορία, με αγωνία, με προβληματισμό, προσπαθώντας να συνειδητοποιήσουμε το που πάμε και τι θα μας ξημερώσει, αν ο πρωθυπουργός μας αποδείχτηκε ΑΜΕΑ (όπου στο δεύτερο Α διάβαζε Ανικανότητα) αν έχουμε κυβέρνηση από άτομα που βλέπουν πέρα από τη μύτη τους και τον εναγκαλισμό τους με την εξουσία, και τέλος αν υπάρχει κάποια ανώτερη δύναμη που θα μπορέσει να ανακόψει αυτό τον κατήφορο της λαϊκής εξαθλίωσης και του εθνικού αφανισμού.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου