Μια γωνιά αφιερωμένη στην Ελλάδα, τον ευλογημένο τόπο που μας μεγάλωσε.Έναν παραδεισένιο τόπο που τον μετατρέπουν σε κόλαση. Φιλοξενώντας επιλεγμένα κείμενα άλλων ιστολογίων αλλά και δικές μας σκέψεις και προβληματισμούς, ενώνουμε και τη δική μας απλή φωνή με τη φωνή όσων συμπατριωτών μας αντιδρούν και αντιστέκονται στην καταστροφή της πατρίδας και του λαού μας. Μας πιάνει αλλεργία με τους προδότες πολιτικούς, με τους ξένους άρπαγες, με τους Γερμανούς νεο-κατακτητές, με τους αλλοδαπούς λαθρο-κατακτητές και γενικά με όλων των ειδών τις συμμορίες που λυμαίνονται τον τόπο μας. Θέλουμε πίσω την Ελλάδα μας. agiovasilema@gmail.com









Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

Ο θάνατος του εμποράκου … και του «ταξιτζάκου»…

Γράφει ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ  Π. ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ

ΟΜΟΤΙΜΟΣ  ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ Τ.Ε.Ι


Ούτε ταξιτζής είμαι ούτε καν δίπλωμα επαγγελματικό διαθέτω…
Πριν από μερικά χρόνια υπήρχαν σε κάθε γειτονιά μικρά μπακαλικάκια που πουλούσαν απ όλα και εξυπηρετούσαν όλες τις ανάγκες του νοικοκυριού και ζούσαν από τη λειτουργία τους χιλιάδες μικρομεσαίοι μικροεπαγγελματίες και οι οικογένειές τους. Μετά σε επιλεγμένα σημεία άνοιξαν κάτι μεγαθήρια εμπορικά, τα  Super Market , που είχαν απόλα και σε πολύ μικρές τιμές. Σιγά-σιγά οι γείτονες του μικρομπακάλικου δοκίμασαν τις φτηνές τιμές των Super Market και τα προϊόντα που δεν ήταν το ίδιο νόστιμα  με τα παλιά δικά τους, ήταν όμως τυποποιημένα, λίγο σαν πλαστικά αλλά πολύ-πολύ φτηνά. Όχι Φασόλια ρεβίθια, χύμα, ντόπια αλλά από
...
μακρινούς τόπους από την Αργεντινή λεμόνια, από την  Ασία Φακές από, από …μικρός που έγινε ο κόστος. Ο Έλληνας παραγωγός βρήκε άλλη απασχόληση και εμείς αποκτήσαμε καινούργιες συνήθειες, το γεμάτο καρότσι, το τυποποιημένο λαχανικό, ευκολία και ταχύτητα και προ πάντων καλή τιμή, φτήνια και  προσαρμοστήκαμε στα νέα προϊόντα και τα μικρά μαγαζάκια, ο μπακάλης, ο κρεοπώλης …χαθήκανε, κλείσανε. Τους στραγγάλισε το «μέγεθος», το χρήμα και η «νέες συνήθειες». Και τότε, τότε ο έλεγχος της αγοράς έγινε σχεδόν μονοπώλιο από τις μεγάλες Ευρωπαϊκές Εταιρείες που «αγόρασαν» τα Ελληνικά μεγαθήρια ή συνεταιρίστηκαν μαζί τους και αύξησαν εκρηκτικά τις τιμές ιδιαίτερα με την ευκαιρία της εφαρμογής του Ευρώ με αποτέλεσμα να είναι αδύνατος ο γυρισμός. Τα κλειστά μικρομάγαζα πέθαναν.
Αν δούμε αναλογίες με τα ΤΑΧΙ , εύκολα θα μπορούσε κανείς  να σημειώσει αναλογίες στα γεγονότα. Με τον Νόμο Ραγκούση χωρίς πληθυσμιακά ή άλλα κριτήρια, όποιος θέλει αποκτά μια άδεια ΤΑΧΙ με ένα παράβολο. Κάποιοι «καλοί άνθρωποι» αγοράζουν εκατοντάδες ή και χιλιάδες νέα οχήματα, (κίτρινα με πράσινη ρίγα για παράδειγμα), που προσφέρουν φτηνό κόμιστρο, (φαντάζομαι στα πλαίσιο της απελευθέρωσης του επαγγέλματος θα είναι και το κόμιστρο ελεύθερο). Επομένως κανένας φτωχός οδηγός δεν θα αγοράσει ή θα κυκλοφορήσει κατακίτρινο ΤΑΧΙ με «παληό» κόμιστρο, θα είναι εξασφαλισμένη χρεοκοπία …  Όλοι οι πελάτες θα προτιμούν τα νέα φτηνά ΤΑΧΙ με την «πράσινη ρίγα»( τυχαία αναφέρεται το χρώμα της ρίγας, μην πάει το μυαλό σας στο κακό…μπορεί να είναι και πράσινα με κίτρινη ρίγα).  Οι  πλούσιοι «καλοί άνθρωποι» αντέχουν, διαθέτουν το αναγκαίο κεφάλαιο και υπομονή για να λειτουργήσουν τα «νέα ΤΑΧΙ» για καιρό, όσο χρειάζεται για να φύγουν τρέχοντας, ξεπουλώντας ή χαρίζοντας τα κατακίτρινα ΤΑΧΙ τους, (χωρίς πράσινη ρίγα ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ) οι σημερινοί Ταξιτζήδες που τρελάθηκαν και ζημιώνουν τον τουρισμό στα καλά καθούμενα καλοκαιριάτικα. Μετά όταν οι παλιοί φύγουν γιατί δεν μπορούν να αντέξουν τον ανταγωνισμό με τα μεγαθήρια της φτήνιας, οι τιμές θα «αναπροσαρμόζονται μονοπωλιακά» στα ύψη, όπως και τα τρόφιμα, αλλά δεν θα υπάρχει ανταγωνιστικός παράγων για να προσφέρει υπηρεσίες. Όπως με τα μικρά μπακάλικα που δεν γυρίζουν πίσω…
Φανταστικό το σενάριο θα έλεγε κανείς, Ναι αλλά είναι τόσο ανεξήγητα και κραυγαλέα  τα πολιτικά σφάλματα και οι συμπτώσεις για να είναι τυχαία και οι υποστηρικτές παγίως ύποπτοι, που δυστυχώς δεν είναι εύκολο να μας πείσουν. 
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ  Π. ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ
ΟΜΟΤΙΜΟΣ  ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ Τ.Ε.Ι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου