Το Δεκέμβριο του 2010 και μέχρι την άνοιξη του 2011, ένα ηφαίστειο που φαινόταν ανενεργό --ωστόσο «ζούσε» από το Δεκέμβρη του 2008 και μέσα από το σοκ και την αντίδραση του λαού στις απώλειες από την τεχνητή οικονομική κρίση- εξερράγη σε μια μικρή πόλη στα περίχωρα της Αθήνας. Στην Κερατέα.
Ένα πρωτοφανές μέτωπο αντίστασης και σύγκρουσης, ένα λαϊκό κίνημα σε τοπικό επίπεδο που έγινε εξέγερση, αναδύθηκε. Κι όχι μόνο άντεξε, αλλά έδωσε μάχες 128 μέρες απέναντι σε τεράστιες δυνάμεις καταστολής, στα παγωμένα οδοφράγματα της Λεωφόρου Λαυρίου.
128 μέρες οι κάτοικοι της Κερατέας πήραν τη ζωή τους στα χέρια τους και υπερασπίστηκαν τη γη τους, από τα χέρια άπληστων εργολάβων και από τα σχέδια της διαπλεκόμενης κυβέρνησης, που εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρηματιών, τους χάριζε το Οβριόκαστρο. Μια περιοχή πανέμορφη, μεγάλης αρχαιολογικής σημασίας και περιβαλλοντικής
....
σπουδαιότητας, σκόπευαν να την κάνουν χωματερή, ρίχνοντας το 1/3 των σκουπιδιών της Αττικής. Έναν ΧΥΤΑ, ντροπή για μια σύγχρονη χώρα. Με προειλημμένες αποφάσεις, χωρίς την παραμικρή κοινωνική συναίνεση, με επιθέσεις και εισβολές από τους πραιτοριανούς του κράτους.
Αν και προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν το κόσμο, αν και καταλύθηκε κάθε έννοια δημοκρατίας και δικαιοσύνης, ο λαός της Κερατέας, ενωμένος, υπερασπιζόμενος τη γη του, την αξιοπρέπειά του και το μέλλον των παιδιών του, είπε «Όχι, δεν θα περάσουν». Και προχώρησε, δημιουργώντας νέα κινηματικά χαρακτηριστικά, σε πραγματική δράση από τα κάτω με αλληλεγγύη, αυταπάρνηση, δύναμη και πείσμα, ελπίδα, με αυτοοργάνωση.
Μια νέα εμπειρία αντίστασης γεννήθηκε. Και μόνο γι' αυτό, ακόμη κι αν δεν αναγκάζονταν οι δυνάμεις καταστολής να φύγουν μετά από 128 μέρες, είναι φανερό πως «Η Κερατέα νίκησε».
πηγή: http://forkeratea.blogspot.com/2011/12/video-art-resistance.html#ixzz1g1kxypLq
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου