Το ξεκίνημα: “πάρε πέντε τώρα
και κλείσε τα μάτια,
για να σου πάρω εγώ δέκα”
Όταν πριν από 30 περίπου χρόνια ολοκληρωνό-
ταν η σύνδεση της Ελλάδας με την τότε ΕΟΚ, είχαμε
βομβαρδιστεί με πληθώρα επιχειρημάτων:
απέραντη αγορά 300 εκατομμυρίων’’.
“Τα προϊόντα μας θα βρεθούν σε μια
Η πραγματικότητα: Δε βρήκαμε “πελάτες’’, γί-
ναμε.
από Τουρκία και άλλους εθνικούς κινδύνους’’.
“Θα διασφαλιστούμε έναντι του κινδύνου
Η αλήθεια: Συντηρήθηκε ο ανταγωνισμός των
εξοπλισμών που μας έχει γονατίσει. Ο κίνδυνος
πολεμικής ανάφλεξης, με αφορμή και τις ΑΟΖ
και τη συμμαχία πολέμου με το Ισραήλ είναι
πάντα παρών.
“Θα θωρακιστεί η δημοκρατία’’.
Η πραγματικότητα: οι ελευθερίες περιορίζονται
όλο και περισσότερο, με τρομονόμους και
ευρω-τρομονόμο. Σύμβολο της αντιδραστικής
μετάλλαξης η είσοδος των ακροδεξιών του
ΛΑΟΣ στη κυβέρνηση.
και προστασία από κρίσεις’’.
“Θα έχουμε νομισματική σταθερότητα
Εδώ γελάνε…
“Τζάμπα επιδοτήσεις στους αγρότες’’.
Ήταν το αντίτιμο του ξεκληρίσματος και
....
της
φτώχειας χιλιάδων αγροτών, της διάλυσης με-
γάλου τμήματος της αγροτικής παραγωγής και
της αναδιάρθρωσής της υπέρ των μεγαλοαγρο-
τών, των εμπόρων και των βιομηχανιών του
αγροτοδιατροφικού συμπλέγματος.
κατάρτισης ανέργων’’.
“Θα πάρουμε λεφτά για σεμινάρια
Πράγματι, αντί για δουλειά, μας τάισαν ασπιρί-
νες για την ανεργία και αυταπάτες.
30 χρόνια στην ΕΕ -
10 χρόνια στο ευρώ:
“Στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό...”
Κάποτε έρχεται η στιγμή της αλήθειας, που συ-
νήθως δεν είναι τόσο ευχάριστη όσο νομίζουμε αρ-
χικά. Τι μετράμε σαν αποτελέσματα έως τώρα;
Καθίζηση της αγροτικής παραγωγής.
Από αυτάρκεις σε αγροτικά προϊόντα, αγορά-
ζουμε λεμόνια Αργεντινής.
της βιομηχανίας.
Αντιδραστική αναδιάρθρωση
Κλείνουν βασικές βιομηχανίες που καλύπτουν
ντόπιες ανάγκες, αύξηση εισαγωγών-μείωση
εξαγωγών που ωθεί σε παραγωγική συρρί-
κνωση, μεταφορά μονάδων στο εξωτερικό,
ανάπτυξη συμπληρωματική πολυεθνικών μο-
νοπωλίων, στο πλαίσιο της καπιταλιστικής παγ-
κοσμιοποίησης.
διάλυση των δημόσιων οικονομικών.
Αύξηση του δημόσιου χρέους της χώρας-
Εκτίναξη δημόσιου χρέους, εμπορικού ελλείμ-
ματος, ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών.
Γιγάντωση κοινωνικών ανισοτήτων.
Ακόμη και στις ανοδικές φάσεις τις οικονομίας,
ο πλούτος συγκεντρώνεται στα χέρια του μεγά-
λου κεφαλαίου, ενώ διευρύνονται οι ζώνες της
φτώχειας και της ανεργίας, παγώνουν ή μει-
ώνονται οι μισθοί και μάλιστα στις συνθήκες της
κρίσης, βίαια, απόλυτα και ονομαστικά.
2
Ιδιωτικοποίηση κοινωνικών τομέων.
Με τις οδηγίες της ΕΕ για την “απελευθέρωση
της αγοράς’’, επιβλήθηκαν οι ιδιωτικοποιήσει σε
μεταφορές, ενέργεια, επικοινωνίες και αλλού.
εταιρείες.
Παράδοση της Παιδείας στην αγορά και τις
Από τη Λισαβόνα και την Μπολώνια, από το Νέο
Λύκειο ως το νόμο για τα ΑΕΙ της Διαμαντοπού-
λου, από την έλλειψη βιβλίων ως τις συγχωνεύ-
σεις των σχολείων, οι επιλογές της ΕΕ και της
τρόικας είναι πανταχού παρούσες.
Κατεδάφιση ασφαλιστικών συστημάτων.
Αύξηση ηλικίας εξόδου στη σύνταξη, αύξηση ει-
σφορών με μείωση καλύψεων, καταλήστευση
αποθεματικών των ταμείων, τζογάρισμά τους στο
χρηματιστήριο ή και εξωχρηματιστηριακά με τα
δομημένα ομόλογα (όπως π.χ. στην περίπτωση
του ΤΕΑΔΥ), «κούρεμα» των αποθεματικών τους
κατά 50% με το «κούρεμα» της 26ης Οκτωβρίου.
Αποδιάρθρωση εργασιακών σχέσεων.
Γενίκευση μερικής απασχόλησης, κατάργηση
συλλογικών συμβάσεων.
οικονομικών μεταναστών και πολιτικών
προσφύγων.
Η Ελλάδα στρατόπεδο συγκέντρωσης
Με τη συμφωνία Δουβλίνο-2, τη Σένγκεν και τη
λογική της Ευρώπης-φρούριο, απαγορεύεται η
διέλευση των μεταναστών και των προσφύγων
προς τις χώρες προορισμού. Εύκολη βορά στους
εργοδότες οι “άνθρωποι χωρίς χαρτιά’’. Εύκαιρα
θύματα ρατσιστικής βίας και δημαγωγίας. Εξιλα-
στήρια θύματα οι εργαζόμενοι χωρίς δικαιώματα.
της καταστολής, στη φρίκη των πολέμων.
Στη τανάλια των ευρω-τρομονόμων και
Ο “μεγάλος αδερφός’’ παντού. Πόλεμοι με συμ-
μετοχή Ελλάδας και ΕΕ σε Γιουγκοσλαβία, Ιράκ,
Αφγανιστάν, Λιβύη.
του περιβάλλοντος.
Καταστροφή της φύσης και
Θυσία στο βωμό του κέρδους και των επιχειρη-
ματικών συμφερόντων και η φύση. Με τα με-
γάλα έργα, τους αυτοκινητόδρομους-πληγή,
τους πυρηνικούς αντιδραστήρες.
και λαϊκής κυριαρχίας, κάθε δικαιώματος
του λαού, του «έθνους των εργαζομένων»
να ορίζει τις τύχες του.
Τσαλαπάτημα κάθε έννοιας εθνικής
Οι ουσιαστικότερες αποφάσεις λαμβάνονται σε
κέντρα που είναι μακριά από τη λαϊκή διεκδί-
κηση και πάλη, με αποτέλεσμα να
καταργούνται ακόμη και
τυπικά χαρακτηριστικά
της αστικής δημο-
κρατίας και της
αυτοτέλειας κάθε
χώρας-μέλους
της ΕΕ. Σε κέν-
τρα ελεγχόμενα
από τις πολυεθνι-
κές, τις τράπεζες
και τις ηγεμονικές ιμ-
περιαλιστικέςδυνάμεις,
που επιβάλουν τους «κανό-
νες του παιχνιδιού» -ακόμη και τους αρεστούς
σε αυτούς πρωθυπουργούς και κυβερνήσεις- με
μηχανισμούς «εποπτείας-επιτροπείας» και με
τους εκβιασμούς της «επόμενης δόσης».
Το μέλλον, μέσα στην Ευρωζώνη:
“τα χειρότερα είναι μπροστά”
για το λαό
Μιλούν πλέον ανοιχτά για υπερδεκαετή ορί-
ζοντα μέτρων, χωρίς μείωση του χρέους στο
τέλος, που σημαίνει ατέρμων κύκλος αντεργατι-
κών πολιτικών. Ζωντανό παράδειγμα η Ιταλία,
που μπαίνει σε καθεστώς επιτήρησης με τα χα-
ρακτηριστικά που το καλύτερο σενάριο για τη
χώρα μας προβλέπει στο τέλος της δεκαετίας.
δεν είναι προσωρινός.
και με απαγόρευση διεκδίκησης συμβάσεων.
με
3
την πλήρη αποδιάρθρωση των εργασιακών
σχέσεων, σύμφωνα με τις απαιτήσεις των εργο-
δοτών.
και 50%), που οδηγεί στην απαξίωση και τη μα-
ζική μετανάστευση.
ειδικά στη νεολαία (ως
Τα δημόσια νοσοκομεία και η δημόσια παιδεία,
αντί για αναβάθμιση και εκσυγχρονισμό, οδη-
γούνται σε πλήρη επιχειρηματοποίηση ή διά-
λυση. Ίδια κατεύθυνση σε όλους τους τομείς.
Ότι έχτισε ο λαός με τον ιδρώτα του, έστω
κι αν μόνο ένα μικρό κλάσμα από αυτά απολάμ-
βανε ή έλεγχε ο ίδιος, ξεπουλιέται μέσω ιδιωτι-
κοποίησης ή υποθήκευσης στους δανειστές.
Μέσω των διαδοχικών συμβάσεων,
Μάαστριχτ, Λισσαβόνα κλπ., μεγάλο μέρος της
εθνικής νομοθεσίας καθορίζεται από κέντρα
αποφάσεων που δεν έχουν εκλεγεί ούτε λογοδο-
τούν στους λαούς. Με αφορμή την κρίση η αντι-
δημοκρατική εκτροπή της ΕΕ έχει παροξυνθεί.
Αποφάσεις Βρυξελλών, Βερολίνου και Παρισιού.
Κλειστά επιχειρηματικά λόμπι. Κυβερνήσεις μα-
ριονέτες του κεφαλαίου. Ο λαός στο περιθώριο.
Επιβολή καθεστώτος επι-
τροπείας, ελέγχου της οικονομικής και πολιτικής
ζωής. Εξευτελισμός της λαϊκής αξιοπρέπειας.
Τριάκοντα αργύρια στους έλληνες “πατριώτες
του χρήματος’’ και τις κυβερνήσεις κοινωνικού
πολέμου, που “δείχνουν’’ και “δίνουν’’ τον εχθρό
λαό στην πυρά που ανάβουν μαζί το ελληνικό
κεφάλαιο με τις δυτικοευρωπαϊκές και πλανητι-
κές πολυεθνικές και τράπεζες (την ίδια στιγμή
που τσακώνονται άγρια για το ποιος θα πάρει τα
πιο πολλά από τη λεηλασία των εργαζομένων).
4
Ένωση.
Έξω από την ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή
και διαγραφή του ληστρικού χρέους.
Στάση πληρωμών, άρνηση, μη αναγνώριση
αποζημίωση.
Εθνικοποίηση τραπεζικού συστήματος, χωρίς
ιδιωτικοποιήθηκαν. Αποκλειστικά δημόσια
παιδεία, υγεία, ασφάλιση.
Πέρασμα στο δημόσιο όλων των ΔΕΚΟ που
σης και του προσανατολισμού της οικονο-
μίας με κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες,
με εθνικοποίηση των στρατηγικής σημα-
σίας επιχειρήσεων και στους τρεις τομείς
της οικονομίας (αγροτική παραγωγή, βιο-
μηχανία, υπηρεσίες) και επιβολή εργατι-
κού ελέγχου με προοπτική την κοινωνικο-
ποίησή τους.
Ανασχεδιασμός της παραγωγικής διάρθρω-
ματικής δημοκρατίας στους χώρους εργα-
Ανάπτυξη εργατικών-λαϊκών θεσμών πραγ-
Να ανατρέψουμε τη χούντα
συγκυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ!
Mε τους εργαζόμενους
στο τιμόνι, με το λαό αξιοπρεπή
και νοικοκύρη στον τόπο του!
Υπάρχει ΑΛΛΟΣ δρόμος!
Είναι εφικτός
αυτός ο δρόμος
ή μας περιμένει μεγαλύτερη
καταστροφή έξω από το ευρώ
και την ΕΕ;
Η
του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ακρο-
δεξιού ΛΑΟΣ, συνήθως απομονώνει τη μία ή
την άλλη πλευρά των παραπάνω στόχων και
προσπαθεί να τρομοκρατήσει το λαό.
Δεν θα πούμε ψέματα, όπως κάνουν
αυτοί! Η επιλογή της σύγκρουσης με την ΕΕ
θα έχει κόστος. Είναι όμως αναγκαία γιατί η
παραμονή σε αυτήν έχει ακόμη μεγαλύτερο
κόστος, «αίμα, πόνο και δάκρυα» για την
κοινωνική πλειοψηφία.
καταστροφολογική επιχειρηματολογία
Το δίλημμα “ευρώ ή δραχμή’’ είναι πα-
ραπλανητικό
δεν σημαίνει για εμάς απλά ένα τεχνικό ζήτημα, δε
σημαίνει ένα άλλο νόμισμα με συνέχιση της ίδιας
αντιλαϊκής πολιτικής. Αντίθετα:
ευρώ και η συνολική ρήξη με την ΕΕ, καθώς και
η ανατροπή των αντεργατικών και αντικοινωνι-
κών πολιτικών για να εξασφαλιστεί μια αξιοπρε-
πής ζωή των εργαζομένων και μια άλλη πορεία
της χώρας, είναι δύο παράλληλες αλληλοσυμ-
πληρούμενες και αξεχώριστες επιλογές.
. Η επιλογή της εξόδου από το ευρώ,Η Έξοδος από το
στη δραχμή;’’
“Ευρώ ή πτώχευση και επιστροφή
Η νομισματική πολιτική αποτελεί ειδική μορφή,
μέρος της γενικότερης οικονομικής πολιτικής
που ασκείται κάθε φορά. Η παραμονή στο ευρώ,
στην ΟΝΕ και την ΕΕ, η νέα δανειακή σύμβαση,
τα νέα μνημόνια, τα “Σύμφωνα Σταθερότητας”, τα
“Σύμφωνα για το ευρώ”, οδηγούν στην εξα-
θλίωση του λαού και με μαθηματική ακρίβεια
στην ανεξέλεγκτη χρεοκοπία. Άρα έξω για πάντα
από το ευρώ και την ΕΕ! Υποστηρίζουμε την υιο-
θέτηση εθνικού νομίσματος, ανεξαρτήτως ονο-
μασίας (δραχμή, μνα, τάλαντο, φοίνικας ή όπως
αλλιώς και αν λέγεται) σαν μέρος μιας γενικότε-
ρης οικονομικής πολιτικής προς όφελος των ερ-
γαζόμενων και σε βάρος του κεφαλαίου.
θα οδηγήσει σε διάλυση της ευρωζώνης
με επικίνδυνες διεθνείς συνέπειες’’
“Η αποχώρηση της Ελλάδαςαπό το ευρώ
Αυτό ούτε απαραίτητο είναι, αλλά ούτε και ζη-
μιογόνο για τα λαϊκά συμφέροντα. Τέλειωσε η
εποχή που η αστική τάξη παρουσίαζε τα δικά της
συμφέροντα, ως συμφέροντα της κοινωνίας.
5
σίας, στις συνοικίες και γειτονιές, στη δημό-
σια πολιτική δραστηριότητα
ασφαλιστικών νόμων
Ανατροπή όλων των αντεργατικών και αντι-
ρολογία του μεγάλου κεφαλαίου, αύξηση μι-
σθών, μείωση χρόνου εργασίας, δουλειά για
όλους, αύξηση δαπανών για υγεία και παιδεία,
κατάργηση ληστρικών δανείων, φόρων,
τελών και χαρατσιών κάθε είδους. Μείωση
των στρατιωτικών δαπανών, δήμευση της εκ-
κλησιαστικής-μοναστηριακής περιουσίας.
Ανακατανομή του κοινωνικού πλούτου, με φο-
θα οδηγήσει σε άμεση μεγάλη
υποτίμηση έναντι του ευρώ’’
“Η εισαγωγή νέου νομίσματος,
Οι εκτιμήσει για την έκταση της υποτίμησης είναι
αστήριχτες. Η θεωρία ότι το ευρώ θα παραμένει
σταθερό είναι αυθαίρετη. Η εμπειρία της Αργεν-
τινής ή/και της Ισλανδίας, δεν συνηγορεί σε αυτή
τη κινδυνολογία. ‘Άλλωστε, στο όνομα της μη
αποχώρησης από το ευρώ ήδη υποτιμήθηκε
κατά 40-50% το βιοτικό μας επίπεδο – πράγμα
που δεν θα είχε γίνει αν είχαμε βγει από το ευρώ
και κηρύξει στάση πληρωμών ήδη από το 2009.
που θα εξανεμίσει το λαϊκό εισόδημα’’
“Θα υπάρξει εκτίναξη πληθωρισμού,
Καμία σοβαρή μελέτη οικονομολόγων δεν υπο-
στηρίζει παρατεταμένη ύπαρξη υψηλού πληθω-
ρισμού για μεγάλο διάστημα. Αντίθετα, όλες οι
δημοσιευμένες μελέτες, κάνουν λόγο για άνοδο
του πληθωρισμού, αλλά πτώση σε ένα χρόνο σε
διαχειρίσιμα επίπεδα. Αυτή άλλωστε είναι η εμ-
πειρία Αργεντινής και Ισλανδίας.
έξοδο του ευρώ και την υποτίμηση του
νέου νομίσματος θα είναι προσωρινή και
επισφαλής, λόγω και της εξάρτησης των
εξαγώγιμων προϊόντων από εισαγώγιμες
πρώτες ύλες κλπ’’.
“Η ωφέλεια των εξαγωγών από την
Στο πλαίσιο μιας αντικαπιταλιστικής παραγωγι-
κής ανασυγκρότησης και ανασχεδιασμού της οι-
κονομίας, μπορούν να αυξηθούν σημαντικά οι
εξαγωγές, αλλά και να μειωθεί η ανάγκη πολλών
εισαγωγών. Αναφερόμαστε φυσικά σε ένα άλλο
πλαίσιο οικονομικής οργάνωσης με βάση τις
λαϊκές ανάγκες κι όχι τις ανάγκες κερδοφορίας
του κεφαλαίου, που στις σημερινές συνθήκες
προϋποθέτουν κυριολεκτικά την εξαθλίωση και
συντριβή του κόσμου της εργασίας.
χρέους, μιας και αυτό θα είναι σε ευρώ
το οποίο θα υπερτιμηθεί έναντι
του νέου νομίσματος’’
“Θα υπάρξει αύξηση του δημόσιου
Αυτό δεν είναι καθόλου υποχρεωτικό, μιας και
μεγάλο μέρος του χρέους υπάγεται στο ελληνικό
δίκαιο. Αλλά, το βασικότερο, η επιλογή πρέπει να
είναι η άρνηση και όχι η πληρωμή του χρέους.
δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα του
πρωτογενούς ελλείμματος’’
“Οι προτεινόμενες λύσεις εκτός ευρώ,
Το ερώτημα είναι πλαστό. Ως πρωτογενές έλ-
λειμμα ορίζεται η διαφορά ανάμεσα στις τρέχου-
σες δαπάνες και τα τρέχοντα έσοδα μέσα σε μια
συγκεκριμένη περίοδο. Το πρωτογενές έλλειμμα
προκύπτει αν από το έλλειμμα του γενικού κρα-
τικού προϋπολογισμού, αφαιρεθούν οι τόκοι και
τα χρεολύσια των δανείων του δημοσίου. Επομέ-
νως το πρωτογενές πλεόνασμα ή έλλειμμα έχει
άμεση σχέση με την γενικότερη οικονομική πο-
λιτική που εφαρμόζεται και όχι μόνο ή κυρίως με
το νόμισμα της χώρας. Το πρωτογενές έλλειμμα
προέρχεται κατά κύριο λόγο από τις επιδοτήσεις
προς το μεγάλο ελληνικό και ξένο κεφάλαιο.
Προέρχεται από το τζάμπα χρήμα που παίρνουν
οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες και οι εφοπλιστές
για να δημιουργήσουν δήθεν θέσεις εργασίας.
Αλήθεια, πόσα δις εκατ. ευρώ έχουν χαθεί από τα
δημόσια έσοδα λόγω της συνεχούς μείωσης των
6
φορολογικών συντελεστών των ΑΕ και των ΕΠΕ;
Πόσα δις ευρώ έχουν χαριστεί με τα κάθε είδους
“αφορολόγητα αποθεματικά” και τους “αναπτυ-
ξιακούς νόμους” που απαλλάσσουν το κεφάλαιο
από τη φορολογία; Πόσα δις έχουν δοθεί για τη
συμμετοχή των ελληνικών στρατευμάτων στις
δολοφονικές ιμπεριαλιστικές εκστρατείες του
ΝΑΤΟ κατά των λαών όλου του κόσμου (Γιουγ-
κοσλαβία, Ιράκ, Αφγανιστάν κτλ); Πόσα δις είναι
οι υπερτιμολογήσεις των κάθε είδους δημόσιων
προμηθειών που καλείται να πληρώσει ο λαός;
εισαγόμενα προϊόντα (καύσιμα,
φάρμακα κλπ), των οποίων οι τιμές
θα απογειωθούν’’
“Θα υπάρξει πρόβλημα με βασικά
Πρόκειται για σκόπιμη διόγκωση του προβλήμα-
τος. Η τιμή των καυσίμων μπορεί να συγκρατηθεί
με δραστική μείωση της κρατικής φορολογίας
που επιβάλλεται επί της τιμής πώλησής τους. Βα-
σικά προϊόντα μπορούν να επιδοτηθούν από το
κράτος με τον ταυτό-
χρονο έλεγχο των
τιμών. Η αντικαπιτα-
λιστική παραγωγική
ανασυγκρότηση
της οικονομίας με την
αξιοποίηση των πλουτο-
παραγωγικών πηγών της
χώρας προς όφελος της
ικανοποίησης των κοινωνικών αναγκών και όχι
του μέγιστου κέρδους, θα διευκολύνει τη βιομη-
χανική και παραγωγική αναγέννηση της οικονο-
μίας. Θα στηρίξειτους υπάρχοντες κλάδους, θα
προχωρήσει στην αναγέννηση παλαιών και θα
δημιουργήσει νέους κλάδους παραγωγής. Θα αν-
τιστρέψει τη σχέση εισαγωγών- εξαγωγών θα μει-
ώσει το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου
συμβάλλοντας και με αυτόν τον τρόπο στη μεί-
ωση του ελλείμματος του ισοζυγίου των τρεχου-
σών συναλλαγών και θα δώσει τη δυνατότητα
δημιουργίας συναλλαγματικών διαθεσίμων.
7
Σ’ αυτό τον αγώνα δε θα ‘μαστε μόνοι μας.
δόμημα της ευρωζώνης τρίζει και οι ευρωπαϊκές κυβερ-
νήσεις ακόμα και στις χώρες του «σταθερού» βορρά
δείχνουν το πιο απεχθές τους πρόσωπο ενάντια σε εργατικές
κατακτήσεις ενός ολόκληρου αιώνα. Οι εργαζόμενοι και οι
λαοί της Ευρώπης είναι υποχρεωμένοι να καταστρέψουν την
μαύρη συμμαχία της ευρωπαϊκής αστικής τάξης για να μπο-
ρέσουν να οικοδομήσουν τη δική τους διεθνιστική ενότητα
για την κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη, για την πολιτική
χειραφέτηση και τελικά για την κοινωνική απελευθέρωση. Αυτός
ο δρόμος δεν είναι απλά εφικτός, είναι ο μόνος δρόμος επιβίω-
σης για τους εργαζόμενους και το λαό, αλλά και για μια προ-
οπτική αξιοβίωτης ζωής.
Αθήνα, Νοέμβρης 2011
Το οικο-
Να φύγουμε τώρα από τη φυλακή του ευρώ και της ΟΝΕ. Για λαϊκή απει-
θαρχία και συνολική ρήξη με την ΕΕ του κεφαλαίου. Συμπορευόμαστε
σε αυτή την κατεύθυνση αγωνιστές με διαφορετική πολιτική κατα-
γωγή και οπτική. Αγωνιστές που παλεύουν για την αποδέ-
σμευση πριν απ’ όλα της χώρας μας, αλλά και των άλλων
χωρών στην πορεία μιας τέτοιας ρήξης. Αγωνιστές που πα-
λεύουν για τη συνολική διάλυση της ΕΕ ως ολοκληρωτικού
μορφώματος του κεφαλαίου και αγωνιστές που παλεύουν ενάντια στις συνέπειες της πολιτικής
της ΕΕ. Κοινός μας στόχος είναι μια άλλη διεθνιστική συνεργασία των λαών και των χωρών,
με αλληλεγγύη, ισοτιμία και δικαιοσύνη, στη βάση των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων,
στην προοπτική της καθολικής κοινωνικής απελευθέρωσης!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου