- Ανταρσία και Ανυπακοή παντού - Δεν πληρώνουμε τα χαράτσια! - Δεν δεχόμαστε ούτε μια επιπλέον απόλυση, ούτε έναν άνεργο παραπάνω
ΜΕ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ – ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ, ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΘΛΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Με ομοβροντία μέτρων απίστευτης αγριότητας, η κυβέρνηση και η Τρόικα, με τη συναίνεση από τα ΜΜΕ και από ό,τι πιο αντεργατικό και αντιδραστικό κυκλοφορεί στην πολιτική «πιάτσα», οδηγούν τους εργαζόμενους, το λαό, τους νέους όχι μόνο στην πτώχευση και την χρεοκοπία αλλά κυριολεκτικά στην εξαθλίωση και την εξόντωση.
Οι μόνοι για τους οποίους είναι «αναγκαία» όλα αυτά τα μέτρα, είναι οι περίφημες «αγορές», δηλαδή οι κερδοσκόποι, τοκογλύφοι, τραπεζίτες, μεγαλοεπιχειρηματίες και
ΜΕ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ – ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ, ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΘΛΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Με ομοβροντία μέτρων απίστευτης αγριότητας, η κυβέρνηση και η Τρόικα, με τη συναίνεση από τα ΜΜΕ και από ό,τι πιο αντεργατικό και αντιδραστικό κυκλοφορεί στην πολιτική «πιάτσα», οδηγούν τους εργαζόμενους, το λαό, τους νέους όχι μόνο στην πτώχευση και την χρεοκοπία αλλά κυριολεκτικά στην εξαθλίωση και την εξόντωση.
Οι μόνοι για τους οποίους είναι «αναγκαία» όλα αυτά τα μέτρα, είναι οι περίφημες «αγορές», δηλαδή οι κερδοσκόποι, τοκογλύφοι, τραπεζίτες, μεγαλοεπιχειρηματίες και
...
πλούσιοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ελλάδα. Αυτοί που απαιτούν να πεθάνουμε στην πείνα, για να μην χάσουν ούτε μισό ευρώ από τα κέρδη τους και από τα τοκογλυφικά τους δάνεια.
ΘΑ ΚΑΤΑΠΙΟΥΜΕ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΕΙΣ;
- Τα χαράτσια που μας επιβαρύνουν με εκατοντάδες και χιλιάδες ευρώ – ενώ δεν «βγαίνουμε» ούτε για τα στοιχειώδη;
- Την κατάργηση και της τελευταίας ουσιαστικά κατάκτησης των εργαζομένων, των συλλογικών συμβάσεων – για να μας γυρίσουν με τις ατομικές συμβάσεις στο σωτήριο έτος… 1850, όπου δεν υπήρχε ούτε μισό εργατικό δικαίωμα;
- Την εκτίναξη της ανεργίας σε ποσοστά τριτοκοσμικής χώρας, την κατάρρευση κάθε κοινωνικής και δημόσιας υπηρεσίας, τα χάλια των σχολείων και των νοσοκομείων (που σε λίγο ούτε κι αυτά δεν θα υπάρχουν), επειδή η Τρόικα απαιτεί μαζικές απολύσεις-ανθρωποθυσίες των συναδέλφων μας στο Δημόσιο; Θα πέσουμε στην παγίδα ότι «άλλο αυτοί, άλλο εμείς», που μ’ αυτή μας οδήγησε το σύστημα ως τα σημερινά χάλια, κόβοντας φέτα-φέτα τα δικαιώματα όλων μας;
- Τη μετατροπή της εκπαίδευσης, από τα σχολεία μέχρι τα πανεπιστήμια, σ’ ένα μαγαζί όπου σπουδάζει μόνο όποιος έχει γεμάτο πορτοφόλι;
- Την αλαζονεία της κυβέρνησης και των πολιτικών της φίλων, των δημοσιογράφων σε διατεταγμένη υπηρεσία στα ΜΜΕ, που βρίζουν για «τεμπέληδες», «προνομιούχους» και «συντεχνίες» όλη την κοινωνία, από τους νέους μέχρι τους εργαζόμενους και τους ταξιτζήδες, που στριγγλίζουν να χάσουμε τα πάντα για να σωθεί το σύστημα και τα προνόμιά τους;
- Τη σύγχρονη χούντα που έχει επιβληθεί, με τα ΜΑΤ να πνίγουν στα δακρυγόνα κάθε κινητοποίηση, να συλλαμβάνουν κόσμο στο σωρό; Με τα σωματεία (μαζί και το δικό μας για τις απεργίες που έκανε τον Απρίλιο) να σέρνονται διαρκώς σε εισαγγελείς και δικαστήρια;
Αν δεν θέλουμε να ζήσουμε σαν δούλοι, αν θέλουμε να μπορούμε να κοιτάμε τους εαυτούς μας και τα παιδιά μας στα μάτια, μία μόνο μπορεί να είναι η απάντησή μας: ΤΕΛΟΣ ΠΙΑ ΟΙ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΘΥΣΙΕΣ, για το χρέος τους, το Ευρώ τους, τα κεφάλαια και τα κέρδη τους. Είμαστε εργαζόμενοι που παράγουμε τον πλούτο, άνεργοι που παλεύουμε για να ζήσουμε, συνταξιούχοι που έχουν δουλέψει σκληρά για δεκαετίες, νέοι που έχουν δικαίωμα στο μέλλον. Έχουμε δικαίωμα να ορίζουμε τις ζωές μας, όχι να μας τσαλαπατά αυτή η σύγχρονη χούντα. Θέλουμε να ζούμε με αξιοπρέπεια, θέλουμε να έχουμε δημόσια, δωρεάν, ποιοτική παιδεία, υγεία, συγκοινωνίες, κοινωνική ασφάλιση. Σ’ αυτούς που δεν τους νοιάζει αν θα έχουμε ρεύμα για να μπορούμε να ζήσουμε, αν θα υπάρχουν βιβλία στα σχολεία, αν θα υπάρχει γιατρός στα νοσοκομεία, να τους πούμε ότι δεν θα πληρώσουμε ούτε ένα ευρώ παραπάνω για να σώσουμε τις τράπεζες.
ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ:
- Για να επιβάλλουμε τη διαγραφή του χρέους - πριν οι απαιτήσεις των δανειστών «διαγράψει» οριστικά την κοινωνία και τη μετατρέψουν σε σωρό ερειπίων. Αρκετά άρμεξαν πια τραπεζίτες και τοκογλύφοι.
- Για να επιβάλλουμε την απαγόρευση των απολύσεων – για να έχουμε δουλειά και μέλλον, εμείς και οικογένειές μας, χωρίς να μας πετάνε στον δρόμο με απολύσεις, «εφεδρείες», συγχωνεύσεις ή άλλα επιχειρηματικά σχέδια τους (όπως απειλούμαστε τώρα και στην κινητή τηλεφωνία).
- Για να φύγει αυτή η κυβέρνηση και όλο το σάπιο πολιτικό σύστημα, μαζί με κάθε επίδοξο συνεχιστή αυτής της πολιτική.
- Για να επιβάλλουμε την ικανοποίηση των δικών μας αναγκών, σε ασφάλιση, παιδεία, υγεία - ενάντια στη λογική και στο σύστημα του κέρδους.
- Με τη δική μας οργάνωση και ξεσηκωμό παντού, στα σωματεία και στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές και στις πλατείες. Για να κηρυχθεί παντού Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας, για να πάρουμε εμείς οι εργαζόμενοι και η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας τις τύχες μας στα χέρια μας.
Το Διοικητικό Συμβούλιο
ΘΑ ΚΑΤΑΠΙΟΥΜΕ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΕΙΣ;
- Τα χαράτσια που μας επιβαρύνουν με εκατοντάδες και χιλιάδες ευρώ – ενώ δεν «βγαίνουμε» ούτε για τα στοιχειώδη;
- Την κατάργηση και της τελευταίας ουσιαστικά κατάκτησης των εργαζομένων, των συλλογικών συμβάσεων – για να μας γυρίσουν με τις ατομικές συμβάσεις στο σωτήριο έτος… 1850, όπου δεν υπήρχε ούτε μισό εργατικό δικαίωμα;
- Την εκτίναξη της ανεργίας σε ποσοστά τριτοκοσμικής χώρας, την κατάρρευση κάθε κοινωνικής και δημόσιας υπηρεσίας, τα χάλια των σχολείων και των νοσοκομείων (που σε λίγο ούτε κι αυτά δεν θα υπάρχουν), επειδή η Τρόικα απαιτεί μαζικές απολύσεις-ανθρωποθυσίες των συναδέλφων μας στο Δημόσιο; Θα πέσουμε στην παγίδα ότι «άλλο αυτοί, άλλο εμείς», που μ’ αυτή μας οδήγησε το σύστημα ως τα σημερινά χάλια, κόβοντας φέτα-φέτα τα δικαιώματα όλων μας;
- Τη μετατροπή της εκπαίδευσης, από τα σχολεία μέχρι τα πανεπιστήμια, σ’ ένα μαγαζί όπου σπουδάζει μόνο όποιος έχει γεμάτο πορτοφόλι;
- Την αλαζονεία της κυβέρνησης και των πολιτικών της φίλων, των δημοσιογράφων σε διατεταγμένη υπηρεσία στα ΜΜΕ, που βρίζουν για «τεμπέληδες», «προνομιούχους» και «συντεχνίες» όλη την κοινωνία, από τους νέους μέχρι τους εργαζόμενους και τους ταξιτζήδες, που στριγγλίζουν να χάσουμε τα πάντα για να σωθεί το σύστημα και τα προνόμιά τους;
- Τη σύγχρονη χούντα που έχει επιβληθεί, με τα ΜΑΤ να πνίγουν στα δακρυγόνα κάθε κινητοποίηση, να συλλαμβάνουν κόσμο στο σωρό; Με τα σωματεία (μαζί και το δικό μας για τις απεργίες που έκανε τον Απρίλιο) να σέρνονται διαρκώς σε εισαγγελείς και δικαστήρια;
Αν δεν θέλουμε να ζήσουμε σαν δούλοι, αν θέλουμε να μπορούμε να κοιτάμε τους εαυτούς μας και τα παιδιά μας στα μάτια, μία μόνο μπορεί να είναι η απάντησή μας: ΤΕΛΟΣ ΠΙΑ ΟΙ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΘΥΣΙΕΣ, για το χρέος τους, το Ευρώ τους, τα κεφάλαια και τα κέρδη τους. Είμαστε εργαζόμενοι που παράγουμε τον πλούτο, άνεργοι που παλεύουμε για να ζήσουμε, συνταξιούχοι που έχουν δουλέψει σκληρά για δεκαετίες, νέοι που έχουν δικαίωμα στο μέλλον. Έχουμε δικαίωμα να ορίζουμε τις ζωές μας, όχι να μας τσαλαπατά αυτή η σύγχρονη χούντα. Θέλουμε να ζούμε με αξιοπρέπεια, θέλουμε να έχουμε δημόσια, δωρεάν, ποιοτική παιδεία, υγεία, συγκοινωνίες, κοινωνική ασφάλιση. Σ’ αυτούς που δεν τους νοιάζει αν θα έχουμε ρεύμα για να μπορούμε να ζήσουμε, αν θα υπάρχουν βιβλία στα σχολεία, αν θα υπάρχει γιατρός στα νοσοκομεία, να τους πούμε ότι δεν θα πληρώσουμε ούτε ένα ευρώ παραπάνω για να σώσουμε τις τράπεζες.
ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ:
- Για να επιβάλλουμε τη διαγραφή του χρέους - πριν οι απαιτήσεις των δανειστών «διαγράψει» οριστικά την κοινωνία και τη μετατρέψουν σε σωρό ερειπίων. Αρκετά άρμεξαν πια τραπεζίτες και τοκογλύφοι.
- Για να επιβάλλουμε την απαγόρευση των απολύσεων – για να έχουμε δουλειά και μέλλον, εμείς και οικογένειές μας, χωρίς να μας πετάνε στον δρόμο με απολύσεις, «εφεδρείες», συγχωνεύσεις ή άλλα επιχειρηματικά σχέδια τους (όπως απειλούμαστε τώρα και στην κινητή τηλεφωνία).
- Για να φύγει αυτή η κυβέρνηση και όλο το σάπιο πολιτικό σύστημα, μαζί με κάθε επίδοξο συνεχιστή αυτής της πολιτική.
- Για να επιβάλλουμε την ικανοποίηση των δικών μας αναγκών, σε ασφάλιση, παιδεία, υγεία - ενάντια στη λογική και στο σύστημα του κέρδους.
- Με τη δική μας οργάνωση και ξεσηκωμό παντού, στα σωματεία και στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές και στις πλατείες. Για να κηρυχθεί παντού Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας, για να πάρουμε εμείς οι εργαζόμενοι και η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας τις τύχες μας στα χέρια μας.
Το Διοικητικό Συμβούλιο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου