Μια γωνιά αφιερωμένη στην Ελλάδα, τον ευλογημένο τόπο που μας μεγάλωσε.Έναν παραδεισένιο τόπο που τον μετατρέπουν σε κόλαση. Φιλοξενώντας επιλεγμένα κείμενα άλλων ιστολογίων αλλά και δικές μας σκέψεις και προβληματισμούς, ενώνουμε και τη δική μας απλή φωνή με τη φωνή όσων συμπατριωτών μας αντιδρούν και αντιστέκονται στην καταστροφή της πατρίδας και του λαού μας. Μας πιάνει αλλεργία με τους προδότες πολιτικούς, με τους ξένους άρπαγες, με τους Γερμανούς νεο-κατακτητές, με τους αλλοδαπούς λαθρο-κατακτητές και γενικά με όλων των ειδών τις συμμορίες που λυμαίνονται τον τόπο μας. Θέλουμε πίσω την Ελλάδα μας. agiovasilema@gmail.com









Παρασκευή 12 Ιουλίου 2013

Απείρως κομματικοί, σε καιρούς χαλεπούς



Του Θανάση Νικολαΐδη

ΜΑΣ γνέφει η ανεργία, έπεσε και αεργία. Για λόγους…μόρφωσης των ελληνοπαίδων που απέχουν απ’ το χωράφι («βαρύ γαρ το σκαφείον») προτιμώντας το φραπέ. Ρίχνουν τα μεροκάματά τους οι «εισαγόμενοι», βολεύονται κι οι «εργοδότες». Με τις ελεγκτικές αρχές ράθυμες ν’ ανηφορίσουν σε λαγκάδια και βουνά για ένσημα και εισφορές.

ΚΙ αν προχωρήσουμε για την «οργανωμένη» αγορά της εργασίας, θα πέσουμε στο σκιάχτρο της φοροδιαφυγής με χίλια πρόσωπα. Κι αν μετρήσουμε τα ελλείμματα των ταμείων και σταθούμε στη «μαύρη τρύπα» του ΕΟΠΥΥ μας πιάνει ίλιγγος.

ΜΕ όλα ασχολούνται οι «πιστοί» περί το κόμμα και την προκοπή του. Με τα συνέδρια και τους αγορητές στο βήμα, παθιασμένους όσο ποτέ. Μας πιέζουν οι εταίροι για χρέη σε περίοδο κρίσης, η εποχή των
...
ιδεολογικών αναταράξεων είναι μακρινό παρελθόν κι εμείς…άδομεν. Με λάβαρα και συνθήματα σε συνέδρια και τις προσωπικές αναζητήσεις. Για το πόστο στην κομματική ιεραρχία και αυριανά «ανταλλάγματα». Όταν το κόμμα έλθει «εν τη βασιλεία» επί της γης.

ΤΡΕΜΟΥΝ από συγκίνηση οι φλογεροί αγορητές, τσιρίζουν στα μικρόφωνα «ιδεολόγοι» (μέχρι ν’ αλλάξουν κόμμα) και τσιμουδιά για χρέη από (προπληρωμένες και…μασημένες) κομματικές επιχορηγήσεις. Δεν έκαναν τον απολογισμό τους οι «γαλάζιοι», δεν μίλησαν για ενότητα οι ΣΥΡΙΖαίοι. Τυραννάει τους τελευταίους η σύνθεση για συνισταμένη των συνιστωσών, αλλά δεν προτίθενται οι φλογεροί εραστές του διχασμού για κομματικές υπερβάσεις, ανακωχή με τον «εχθρό» και συνεργασία για τη σωτηρία της Ελλάδας. Κι αν καταρρεύσουμε; Είναι απλό. Θα δείχνει πιο έντονα ο ένας τον άλλο κι έκαστο κόμμα τα υπόλοιπα.

ΠΟΥ αλλού συναντάς τους χειροκροτητές και αγορητές των συνεδρίων; Στην αναμπουμπούλα των ημερών, ανάμεσα σε απεργούς και καταληψίες. Για ενθάρρυνση και στο βάθος ψήφος. Θυμηθήκαμε τον «προχθεσινό» Χατζηγάκη (με το νεανικό μπλουζάκι) στο τρακτέρ, τον «χθεσινό» Γιώργο να…δακρύζει (από δακρυγόνα) ανάμεσα σε διαδηλωτές και βγάλαμε το συμπέρασμα.  Αν η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, τα κόμματα είναι αθάνατα.

ΠΟΥ αλλού μοστράρονται για κομματική προπαγάνδα και προσωπική προβολή, σε (σημερινούς) καιρούς χαλεπούς; Στα «παράθυρα» και ξέρεις από πριν τι θα σου πουν. Άτολμοι και ασυμφιλίωτοι με την αλήθεια που ασφυκτιά κρυμμένη κάτω απ’ το φανερό κομματικό τους ταμπελάκι.

ΚΑΙ τι να περιμένεις απ’ τους «ευθυγραμμισμένους», απείρως κομματικούς και εξόχως αδιάφορους για τα πραγματικά προβλήματα του τόπου;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου