"Αυτό που ξέρω είναι, ότι ήθελαν να με δολοφονήσουν". Έστησαν σκευωρία και βασάνισαν 22χρονο αστυνομικοί των ΜΑΤ- για ποια προστασία του πολίτη μιλάτε κ. Παπουτσή;

( Επιστολή - καταγγελία στο "πειρατικό" από το οποίο και αναδημοσιεύουμε)
 
Τα ξημερώματα του Σαββάτου 9 Ιουλίου, φεύγοντας από συναυλία στο Πολυτεχνείο, στην οδό Μπουμπουλίνας, μου επιτέθηκε ξαφνικά μία διμοιρία των ΜΑΤ, η οποία βρισκόταν σε παρακείμενο στενάκι. Γύρω στους δέκα άνδρες των ΜΑΤ μου επιτέθηκαν, χτυπώντας με βίαια με τα υπηρεσιακά τους γκλοπ, αλλά και με μπουνιές και κλωτσιές. Με χτυπούσαν κυρίως στο κεφάλι και στα πλευρά, με μεγάλο μένος, πολλοί από αυτούς, με το μεταλλικό τμήμα της λαβής των γκλοπ, βρίζοντας με ταυτόχρονα με ακατανόμαστες εκφράσεις.
Μετά από λίγα λεπτά και ενώ ήμουν αιμόφυρτος και ημιλιπόθυμος με έσυραν μέχρι την κλούβα που βρισκόταν παραδίπλα όπου με έλουσαν με νερό, φωτιστικό οινόπνευμα και ο,τι άλλο υγρό έτυχε να έχουν κοντά τους.

Γύρω στις 3.45 π.μ με πήγαν στη ΓΑΔΑ. Αν και η κατάστασή μου ήταν άθλια κανείς δεν έδωσε σημασία. Ζητούσα να με πάνε σε γιατρό, τους έλεγα ότι πονάω και μου απαντούσαν ότι πρέπει πρώτα να γίνουν οι διαδικασίες. Με άφησαν αιμόφυρτο σε ένα διάδρομο αδιαφορώντας  ακόμα και όταν λιποθύμησα. 

Το πρωί μου ανακοίνωσαν ότι έχω συλληφθεί με την κατηγορία ότι …. πέταξα μολότοφ εναντίον της διμοιρίας. Αν και είχα ένα βαθύ τραύμα αρκετών εκατοστών στη μέση του κρανίου μου και αιμορραγία σε διάφορα

...Από τη συνάντησή μου με τις δυνάμεις «ασφαλείας» φιλοδωρήθηκα, εκτός των κατηγοριών και του άμεσου κινδύνου να κριθώ προσωρινά κρατούμενος, με μια σειρά σωματικές βλάβες. Συγκεκριμένα έχω υποστεί κάταγμα στο μέσο του κρανίου, βαθύ σκίσιμο του δέρματος στο κεφάλι, το οποίο χρειάστηκε 9 ράμματα, ένα σπασμένο δόντι, εκδορές στο πρόσωπο και τα αυτιά, κάταγμα στον αγκώνα και την ωμοπλάτη, βαθύ τραύμα στα πόδια το οποίο χρειάστηκε άλλα 10 ράμματα, εξάρθρωση γονάτου, πολλαπλά και μεγάλης έντασης  χτυπήματα από γκλοπ στα πλευρά και την πλάτη, τα οποία μου προκάλεσαν νεφρική ανεπάρκεια. Στη συνέχεια με πήγαν στο νοσοκομείο.

Νοσηλεύομαι φρουρούμενος από αστυνομικούς, οι οποίοι προσπαθούν να κάνουν τη νοσηλεία μου δυσκολότερη. Εχουν φτάσει στο σημείο να απαγορεύουν ακόμα και τη νυχτερινή συσκότιση σε όλο το δωμάτιο νοσηλείας, επιβάλλοντας  σε εμένα και τους υπόλοιπους ασθενείς να κοιμόμαστε τη νύχτα με το φως ανοιχτό.

Το πλέον εξοργιστικό είναι ότι από στη δικογραφία που σχηματίστηκε, πέρα από τα ψέμματα σε βάρος μου, δεν υπάρχει το παραμικρό για την κακοποίησή μου. Υπάρχει μόνο η κατάθεση ενός Ματατζή (κανείς από τους υπόλοιπους της διμοιρίας δεν μπήκε στο κόπο να καταθέσει είτε γιατί δεν αντιλήφθηκε τίποτα, είτε γιατί φοβάται τις ευθύνες του) Ο αστυνομικός αυτός το μόνο που αντιλήφθηκε είναι εμένα να πετάω μολότοφ και να συλλαμβάνομαι (προφανώς με όλους τους νόμιμους τύπους).

Δεν γνωρίζω ακόμα πόσες και ποιες  βλάβες στην υγεία  μου θα είναι μόνιμες. Αυτό όμως που γνωρίζω είναι ότι ήθελαν να με δολοφονήσουν.

Ακολουθούν μερικές φωτογραφίες από τα αποτελέσματα της συνάντησής μου με την αστυνομία, κάνοντας έκκληση σε οποιονδήποτε υπήρξε μάρτυρας της επίθεσης σε βάρος μου ή έχει φωτογραφικό υλικό να επικοινωνήσει μαζί μου στο 6984141534.

Χ.Κ
---
Σχόλιο : Ο Χ. χτυπήθηκε άγρια και βασανίστηκε από ολόκληρη διμοιρία των ΜΑΤ, "ντοπαρισμένη" από μίσος και επιθετικότητα για οποιονδήποτε πολίτη μπει στο στόχαστρό της, ακόμα και για ασήμαντη αφορμή, βγάζοντας τα πιο ζωώδη ένστικτά της, σε ένα νέο, 22 χρόνων. Δε θα'πρεπε αυτοί οι αστυνομικοί να κατηγορηθούν για ξυλοδαρμο και βασανισμό, αντί θρασύτατα, να τρέχουν και να καταθέτουν εναντίον πολιτών; Ποιος τους δίνει τον αέρα να τα κάνουν όλα αυτά;
Ο Χ. σώθηκε από θαύμα, όμως κανείς δεν ξέρει κ.Παπουτσή, υπουργέ "προστασίας" (καταστολής στην πραγματικότητα) του πολίτη, αν μετά απ' αυτή τη λυσσαλέα επίθεση που δέχτηκε από τους ΜΑΤατζήδες, θα είναι σωματικά όπως παλιά. Χώρια που του φορτώνουν ένα σωρό ψεύτικες κατηγορίες για να τον φακελώσουν. Πόσοι πολίτες βρέθηκαν άδικα φυλακή;

Μου θύμισε δε, απαγωγή το γεγονός πως αιμόφυρτος και λιπόθυμος, οδήθηκε στη ΓΑΔΑ και βρισκόταν υπο ιδιότυπη ομηρεία. Ούτε οι γονείς του μπορούσαν να μάθουν, αν το παιδί τους ζει. Που ζούμε κύριε υπουργέ και αρχηγέ της ΕΛΑΣ; Στο Ιράν ή γυρίσαμε την Ελλάδα 4 δεκαετίες πίσω; Και ποιον επιτέλους βασανίζουν τα υποτιθέμενα όργανα της "ΤΑΞΗΣ' και τον στέλνουν μισοπεθαμένο στο νοσοκομείο; Αυτόν που φορολογείτε άγρια μαζί με τους γονείς του και που πληρώνει άδικα, τα δικά σας "σπασμένα" και κλεμμένα και που σώνει και καλά πρέπει να υποταγεί ακόμα και με ξύλο, στο ξεπούλημα της χώρας και την εκμετάλλευση των εργαζομένων της; Σε ποιον επιτέλους υπακούτε; 

Για την ανάρτηση και το σχόλιο Χάρης Μπόλκας

πηγή