Από…Ρακιντζή άρξασθε

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΤΑ προβλήματα δεκαετιών συμπυκνωμένα σε 2-3 λέξεις: Κινητικότητα, διαθεσιμότητα, απόλυση. Η αλληλουχία που φέρνει συνειρμούς φριχτούς και κάνουν τον κ. Μητσοτάκη να μην κοιμάται.

ΔΕΝ προλάβαμε και μας πήρε η κατρακύλα. Δεν κάναμε την αλλαγή «αυθορμήτως» και  πλάκωσαν ξένοι. Μετανάστες και εξουσιαστές. Κι έγινε η ανέμελη (με δανεικά) ζωή μας άγχος και αγωνία. Ποιον και πώς «κινείς», «διαθέτεις» και απολύεις; Κι αν είναι αδυσώπητο να προχωρήσεις από πού ξεκινάς; Απ’ τους βολεμένους χωμένους απ’ το παράθυρο; Και, βέβαια, είναι σωστό και δίκαιο να τους αντικαταστήσεις, αλλά είναι και τραγικό να τους πετάς στο δρόμο. Το παιχνίδι είχε

δυο παίκτες κι είναι άδικο ο ένας να παραμένει στο πόστο του αγκαλιά με την ηδονική εξουσία και την (αδήλωτη) χαρά του νικητή.

ΚΑΙ, βέβαια για να κάνεις οποιαδήποτε κίνηση ως εξουσία, οφείλεις πρώτα να πείσεις. Για τα κίνητρα και με το παράδειγμά σου. Ατομικό, ομαδικό και…συντεχνιακό. Σαν τι; Να βάλεις τάξη στο κοινοβούλιο καταργώντας βουλευτικές έδρες και τα…παρελκόμενά τους. Σε πρόσωπα και κονδύλια. Ν’ αλλάξεις, με τη διαδικασία του επείγοντος «θεσμούς» και νόμους που έκαναν ελκυστικό το «επάγγελμα» και την πολιτική καριέρα.

ΚΙ αν κλαδέψεις (ποιος να το κάνει;) τα προνόμια των παραπάνω και μειώσεις δραστικά τον αριθμό τους, το «κακό» θα πιάσει και τον κλάδο των «εργαζομένων» της βουλής. Υπεράριθμων και κατ ‘εξοχήν ρουσφετολογικά διορισμένων, ωστόσο, συνταγματικά(!) κατοχυρωμένων(!!). Και τι μας λένε οι «άρχοντες» και δια ξένης χειρός πολέμιοι της αταξίας στον δημόσιο βίο μας; Πως μπορούμε να κάνουμε χωρίς φύλακες στα σχολεία και χωροφύλακες στους δρόμους, αλλά αν απολύσουμε έναν «εργαζόμενο» της βουλής, θα’ χουμε…συνταγματική εκτροπή.

ΒΛΕΠΟΥΜΕ τον κ. Ρακιντζή και ανατριχιάζουμε προκαταβολικά, πιάνοντας τη μύτη μας. Για τη διαφθορά που μας πνίγει, για τη δύναμη των φαύλων που καλύπτουν και προστατεύουν…φαυλότερους. Για το τέλειο (και αθάνατο) «σύστημα» που αμύνεται, μη χάσουμε την πρωτιά στη διαφθορά, τον τίτλο, το βραβείο. Από’ κει λοιπόν έπρεπε ν’ αρχίσουμε τις επιλογές. Με του κ. Ρακιντζή τα πορίσματα και χωρίς καθυστέρηση.

ΑΝ (παρα)μείνουμε στις κραυγές π.χ. των δημάρχων πως όλα λειτουργούσα ρολόι στον δήμο τους, θα ξαναβγούν ανανεώνοντας τη θητεία τους και ξανά τα ίδια. Θα παραμένουν ανείσπρακτα τέλη στο δήμο τους για λόγους ψηφοθηρικούς, θα «σπάζουν» έργα, θα προσλαμβάνουν φίλους και συγγενείς. Τι άλλο; Το κόμμα θα καμαρώνει για τον εκλεκτό του, ωστόσο, η λακκούβα θα χάσκει. Κι αν πλησιάζει ο Σεπτέμβρης της ΔΕΘ, θα μπογιατίζεται η άσφαλτος για τη διαδρομή της πρωθυπουργικής μερσεντές.

ΘΑ μας έπειθαν, μόνο αν έλεγαν και καμιάν αλήθεια αναποδογυρίζοντας το νόμισμα και για την αρνητική του όψη. Δεν δούλευαν δα όλα…ρολόι, όπως μας τα παρουσιάζουν.