Κάτω τα ξερά σας από την κυρία! (η μικροπρεπής Άννα Διαμαντοπούλου στο μικροσκόπιο)

Αν σας θυμίζει τη Γιάννα Αγγελοπούλου, απλά είστε κακοηθέστατοι!

Βρέθηκε τελικά ο πραγματικός φταίχτης για την καθυστέρηση της εκτύπωσης των σχολικών βιβλίων! Είναι ο Αγγελάρας και όχι η αγγελόμορφη μπιλντεμπεργκιανή βαλκυρία του νεοφιλελευθερισμού. Από θέση αρχής δεν θα υποστηρίξω την επιχειρηματολογία της εκτελεστικής εξουσίας απέναντι στην δικαστική. Αλλά έστω για την οικονομία της συζήτησης ότι ο Αγγελάρας είναι υπεύθυνος για την καθυστέρηση έκδοσης απόφασης: ποια ήταν τα αντανακλαστικά μιας καθόλα έμπειρης πολιτικού, που χρόνια έχει θητεύσει σε υπουργεία και είχε ήδη ενάμισυ χρόνο θητείας στο Υπουργείο Παιδείας;(αρνούμαι να αναφέρω τον ανόητο σημερινό τίτλο του Υπουργείου, τον βρίσκω αφασικό!). Προφανώς μια πολιτικός που περισσότερο χρόνο αναλώνει στα κομμωτήρια και στα στυλάτα ρουχάδικα, δεν τής μένει χρόνος να ασχοληθεί και με την πεζότητα της έγκαιρης
...
διανομής του εκπαιδευτικού υλικού στο λαουτζίκο. Δείγμα των μειωμένων της αντανακαλαστικών είναι ότι αφενός δεν μπόρεσε να υπολογίσει το κόστος της ολιγωρίας της, αφετέρου όταν άρχισε να δημιουργείται ο σχετικός θόρυβος κατέφυγε στην κομψή διέξοδο της συγγνώμης-χωρίς να σκεφτεί τον άτιμο και κακούργο Αγγελάρα, που τής έβαλε την τρικλοποδιά. Όταν πια το θέμα φούντωσε τότε-προφανώς με την υπόδειξη των συμβούλων της και του επικοινωνιακού επιτελείου της και τη συνέργεια του πάντα αχρείου Καχριμάκη-ΧΑΛΚΕΥΤΗΚΕ η συμπεριφορά Αγγελλάρα.

Μακριά από πολιτικούς που ζούν μες στον παροξυσμό και την εκζήτηση του στάιλινγκ. Περνάνε περισσότερες-και διασκεδαστικότερες-ώρες στο κομμωτήριο τους παρά στο γραφείο τους. Και η εικόνα που βλέπετε δεν είναι αποτέλεσμα περισυλλογής και στοχασμού αλλά εργατοώρες αναλωμένου καλλωπισμού.

Η κυρία έχει περάσει στο απυρόβλητο του συστήματος γιατί η υπηρεσία που τού προσέφερε με το νέο νόμο για την ανώτατη εκπαίδευση είναι και θεμελιακής σπουδαιότητας για το σύστημα αλλά και εξαιρετικά δυνατού συμβολισμού ενέργεια: τα πανεπιστήμια απαλλαγμένα από τα βαρίδια του κρατισμού αλλά και των ακαδημαϊκών ελευθεριών είναι έτοιμα να παραδοθούν αμαχητί στις σπουδές της αποκλειστικότητας της νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας. Η κυρία εστάθη πράγματι υποδειγματικά μπιλντεμπεργκιανή και αυτό δεν μπορεί να παραγνωριστεί στο βιογραφικό της. Στην πραγματικότητα με την ψήφιση του νομοσχέδιου της από το σύνολο του συστημικού πολιτικού προσωπικού εγγράφει υποθήκη για ένα ένδοξο πολιτικό μέλλον-παραγκωνίζοντας πια για πάντα κάθε φιλοδοξία πρωτιάς της Ντόρας Μητσοτάκη!

Η απρέπεια δεν βρίσκεται στη χειρονομία αλλά στο μυαλό και την αλαζονεία που εγκαταστάθηκε στην άκρη του δαχτύλου.

Υ.Γ. Προσέξτε πώς για το γινάτι αυτής της κυρίας επιτρέπονται απίστευτης αγριότητας θεσμικές απρέπειες: ενώ σε μια σύγκρουση όπως αυτή του Αγγελλάρα με την Υπουργό μπορείς να καταλάβεις την ανάγκη διερεύνησης του κατά πόσο ο δικαστικός είναι υπαίτιος ΚΑΙ αυτός της καθυστέρησης έκδοσης των βιβλίων, θεωρώ κακόγουστα μνησίκακη την εντολή του Υπουργού Δικαιοσύνης Μιλτιάδη Παπαϊωάννου για δίωξη του ανώτατου δικαστικού και για ”…για συμπεριφορά που δεν συνάδει σε ανώτατο δικαστικό λειτουργό…” επειδή στην παρόρμηση ενός δημόσιου διαλόγου που η ίδια η Υπουργός προκάλεσε εκθέτοντας τον δικαστικό, αυτός…απάντησε! Αυτά είναι φαινόμενα παρακμιακής και καθαρά καθεστωτικής μικροψυχίας, που εκτός των άλλων αδυνατίζουν την όποια επιχειρηματολογία της ουσίας, αν δεν την υπονομεύουν γιατί ενδεχομένως είναι και αστήρικτη.
Δέστε και το δεύτερο: το αίτημα Καχριμάκη για εξέταση του πόθεν έσχες του δικαστή.
Τί δείχνουν όλα αυτά; Ότι για την κυρία έχει απλωθεί ένα επικοινωνιακό δίχτυ προστασίας που ενδεχομένως ξεπερνά ακόμη και την προστασία του κόμματος της. Η κυρία αυτή-υπάρχει δεν υπάρχει Αγγελλάρας- είναι τελεσίδικα ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΥΠΕΥΘΥΝΗ για το μεγαλύτερο φιάσκο που έγινε ποτέ στο Υπουργείο Παιδείας και για ένα τέτοιο φιάσκο και μια τέτοια ευθύνη η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ είναι η μόνη αναπόδραστη λύση. ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΚΑΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΚΑΕΙ ΕΝΑ ΧΑΡΤΙ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΧΟΥΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙ. πηγή

Σχετικό θέμα: http://agiovasilema.blogspot.com/2011/09/blog-post_15.html