Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας δέχθηκε, στις 30-11-2010, τον Πρόεδρο της ΓΣΕΕ κ. Γιάννη Παναγόπουλο και τα νέα μέλη του Προεδρείου της ΓΣΕΕ.
Διαβάστε ολόκληρη την ανούσια στιχομυθία, και νιώστε ευτυχείς που αδικείστε "δημοκρατικά" και όχι χουντικά. Υπάρχει καλύτερο συναίσθημα από εκείνο που νιώθεις όταν αδικείσαι για χάρη της πλουτοκρατίας που θησαύρισε με την αμέριστη προστασία και συμπαράσταση των λειτουργών της "δημοκρατίας"; Σεμνύνεσαι, διότι είχες συμμορφωθεί με το κυρίαρχο αξίωμα της ιστορίας: «Βόηθα με φτωχέ να μη σου μοιάσω»!
Ελάτε τώρα, μην είμαστε και αχάριστοι! Μπρος τα κάλλη τσι Δημοκρατίας, τ’ είναι ο πόνος της δημοκρατικής αδικίας; Άλλωστε, ψυχή είναι αυτή, κι έτσι και αλλιώς θα βγει! Ποια μεγαλύτερη δόξα όμως μπορεί να γευθεί ένας λαός από εκείνη που νιώθει όταν η χώρα του και ο λαός της ξεψυχάνε δημοκρατικά;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Σας καλωσορίζω και χαίρομαι που σας βλέπω πάντοτε μαχητικούς. Περνάμε μια περίοδο που όλοι την περνάμε, εσείς περισσότερο είστε στα προκεχωρημένα, αλλά και εμείς. Αυτός ο πόνος είναι μεγάλος και αβάσταχτος. Και βέβαια υπάρχει μια γραμμή, κάτω από την οποία δεν μπορεί να πιέσεις ακόμη περισσότερο τους εργαζόμενους και τους μισθωτούς.
Τώρα, πρέπει να πληρώσουν και οι έχοντες. Και νομίζω ότι θα ήταν μια δίκαιη συμπεριφορά από τους κρατούντες να πιέσουν και τους έχοντες να ανοίξουν το πορτοφόλι τους. Γιατί φοβάμαι ότι πολλοί από τους έχοντες έχουν ‘καβούρια’ μέσα στην τσέπη.
Από την άλλη μεριά, εσείς δίνετε τη μάχη, όλοι μας δίνουμε τη μάχη, καταλαβαίνουμε όλοι ότι αυτή η δύσκολη περίοδος μόνο με αγώνες μπορεί να ξεπεραστεί, αγώνες μέσα στα πλαίσια της δημοκρατίας και της κοινωνικής συνοχής. Εύχομαι και ελπίζω οι αγώνες σας να έχουν θετικό αποτέλεσμα.»
Γ.ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος ΓΣΕΕ): «Κύριε Πρόεδρε, τα είπατε όλα. Όσα θα μπορούσαμε εμείς να σας πούμε, λεπτομέρειες θα σας λέγαμε, αλλά ‘τον καμβά’ τον παρουσιάσατε.
Ξέρουμε τη δύσκολη κατάσταση της χώρας. Αλλά θεωρούμε ότι ελήφθησαν και λαμβάνονται ακόμη μέτρα τα οποία είναι κοινωνικά άδικα και η κατανομή των βαρών γίνεται άνισα. Και οι έχοντες και κατέχοντες όχι μόνο δεν πληρώνουν, αλλά φτιάχνουν και θεωρίες για να αποφύγουν τις δικές τους ευθύνες και τη συμμετοχή στην αντιμετώπιση της κρίσης.
Βεβαίως, εμείς ξέρουμε ότι χρειάζεται αγώνας, χρειάζονται πολίτες ενεργοί, δεν χρειάζονται πολίτες παραδομένοι και φοβισμένοι, για να μπορέσουμε να βγούμε ως κοινωνία απ’ αυτή την κρίση. Αυτό ισχυριζόμαστε ως μια συλλογικότητα, ότι αυτό που απαιτείται είναι να δώσουμε τη μάχη να βγει η κοινωνία από την κρίση, χωρίς να αφήσουμε κουφάρια κοινωνικά πίσω.
Και σ’ αυτό βεβαίως, όχι μόνο από τις πολιτικές δυνάμεις ιδιαίτερα από σας πάντα προσβλέπουμε σ’ αυτό το θετικό λόγο που εκπέμπετε στην κοινωνία και σας ευχαριστούμε γι’ αυτό, όπως σας ευχαριστούμε που μας δεχθήκατε παρά το φόρτο που έχετε πάντα.»
Καλά κρασιά, παιδιά, και προσέξτε μη διαταράξετε με τους αγώνες σας την κοινωνική συνοχή! Άλλωστε υπάρχουν και τα συσσίτια!
http://seferou.blogspot.com/2010/12/blog-post.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου