Ο Γιάννης Στουρνάρας βάζοντας το χέρι στην παγωμένη έως ανύπαρκτη καρδιά του είπε στον ελληνικό λαό πως αν δεν προχωρήσουν οι πλειστηριασμοί της πρώτης κατοικίας, τότε οι τράπεζες κινδυνεύουν με κατάρρευση.
του Στρατή Μαζίδη
Μια πρώτη απάντηση; Πρόβλημά τους.
Μια δεύτερη; Ας πρόσεχαν.
Αν οι τράπεζες μοίραζαν δάνεια σε όλο τον κόσμο δίχως να εξετάζουν την κάθε περίπτωση αλλά και να μη χρησιμοποιούν τα εργαλεία που οι ίδιες δημιούργησαν όπως ο Τειρεσίας, επειδή όσα πιο πολλά πουλούσαν τόσο μεγαλύτερο bonus έπαιρναν οι executives, είναι πραγματικά πρόβλημά τους.
Υποτίθεται ότι για να προσληφθείς σε μαι τράπεζα περνάς από
... σαράντα κύματα ακριβώς διότι θέλουν (και καλά) τους καλύτερους. Μόνο που για τη δουλειά του “πάρε κόσμε” απλά χρειάζεσαι τη βοήθεια των πωλητών στις λαϊκές με τη μεγαλύτερη φωνή και τις καλύτερες ατάκες. Τέλος πάντων…
Το 2008 ο Κώστας Καραμανλής, ο μέγιστος αυτός πατριώτης που πήδηξε νωρίς από το πλοίο, ήρθε σε καιρό ύφεσης και ανοδικής πορείας του δημοσίου χρέους να προσφέρει 31 δις ευρώ για τη στήριξη των τραπεζών στο ξεκίνημα της κρίσης δίχως να ρωτήσει φυσικά τον ελληνικό λαό που τόσο τον σεβόταν αν έχει καμιά διάθεση να τα φορτωθεί στην πλάτη. Το θυμάστε; Και μάλιστα κάποιοι τραπεζίτες έδειχναν την ενόχλησή τους γιατί ζητούσε την τήρηση κάποιων προϋποθέσεων. Τι απέγιναν εκείνα τα χρήματα; Τα πήραν; Δεν τα πήραν;
Το 2012 πάλι έγινε κούρεμα και ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Ορισμένες ενώθηκαν και άλλες απορροφήθηκαν. Ε πώς στην ευχή πάλι κινδυνεύουν με κατάρρευση;
Αν είναι κάθε 5-6 μήνες να ακούμε την ίδια ιστορία, τότε ας αφεθούν στη μοίρα τους.
Αλλά ας έρθουμε και σε αυτά τα περιβόητα δάνεια και θα παραθέσω ορισμένα μόνο από τα αρκετά παραδείγματα ανθρώπων που γνωρίζω διότι σαφέστατα έχει ευθύνες η τράπεζα όταν μοιράζει αβέρτα, αλλά και ο πελάτης πρέπει να έχει μυαλό στο κεφάλι του, να γνωρίζει τι ζητά και τι μπορεί να δώσει.
Ζευγάρι, ιδιωτικοί υπάλληλοι με όχι τεράστιο μισθό, και οι δύο μαζί κοντά στα € 2.000,00 τότε, με τη σύζυγο να εργάζεται σε γνωστή προβληματική δουλειά που από εκείνη την εποχή έβλεπε το λουκέτο και τώρα χρωστά στο προσωπικό αρκετούς μισθούς, έλαβαν δάνειο € 225.000,00 με αποπληρωμή 40 χρόνων, που σημαίνει ότι θα επέστρεφαν ένα ποσό της τάξης των € 400.000,00.
Μόλις το πληροφορήθηκα τότε, πριν 8-9 χρόνια, είπα “ποιος τρελός τους ενέκρινε τέτοιο δάνειο;”. Δε χρειάζεται να έχει οικονομική κρίση για να σκεφθείς το λογικό. Ποιο είναι αυτό; Ότι χορηγείς μεγάλο κεφάλαιο, με πολύ μακρύ διάστημα αποπληρωμής για να κερδίσεις φυσικά αλλά σε δύο ανθρώπους που αν στραβώσει κάτι, δε θα σου δώσουν δεκάρα και που από τότε φαινόταν πως ίσα ίσα τα έβγαζαν πέρα.
Και όχι μόνο αυτό αλλά έλαβαν και άλλο δάνειο, κοντά € 75.000,00 για κάποια επιχειρηματική δραστηριότητα την οποία ξεκίνησαν και στην πορεία εγκατέλειψαν!
Ας δούμε και μια ακόμη περίπτωση νεαρού ζευγαριού που λίγο πριν την κρίση απέκτησε σπίτι. Εργαζόμενοι και οι δύο στον προβληματικό κλάδο των εκδόσεων με τη γυναίκα να είναι με μπλοκάκι. Έλαβαν δάνειο € 195.000,00, αποπληρωμή 30-35 έτη και με την προοπτική να τσοντάρει η μάνα προεξοφλώντας ότι θα ζήσει μέχρι να πεθάνουν και τα παιδιά. Παίρνεις τα κεφάλια τραπεζιτικών και ζεύγους να τα τσουγκρίσεις όλα μαζί; Για την ιστορία η σύζυγος απελύθη αλλά με τη διαφορά ότι αφού είχε μπλοκάκι απλά δε χρειάστηκε να …ξαναπροσφέρει υπηρεσίες δίχως να αποζημιωθεί!
Διότι μπορεί κάποιοι να διαμαρτύρονται για την άρση της απαγόρευσης του πλειστηριασμού αλλά δεν ήταν λίγοι εκείνοι που ενώ δεν είχαν τις υποδομές και φαινόταν πως στην πρώτη στραβή θα βουλιάξουν, αντί να θέσουν τον πήχυ χαμηλά ήτοι παίρνω δάνειο € 90.000,00 και μαζί με ότι μάζεψα αγοράζω ένα σπιτάκι του 1990, ήθελαν καινούριο στον τέταρτο όροφο με όλες τις ανέσεις. Αν είναι να χαριστούν σπίτια και σε αυτούς, τότε θα ήθελα κι εγώ ένα.
Στη ζωή είσαι υποχρεωμένος να προβλέπεις.
Αν έχεις λεφτά στην τσέπη και σου ζητούν, να εξέταζεις αν πράγματι μπορείς να δώσεις ή είναι ανοησία.
Κι αν είσαι εσύ αυτός που ζητά, να έχεις κάνει τα κουμάντα σου για να δεις αν μπορείς να αναπεξέλθεις παίρνοντας πάντα ως βάση εξέτασης το χειρότερο σενάριο και όχι το καλύτερο.
Η ανευθυνότητα τραπεζών και δανειοληπτών μαζί με την ανυπαρξία ενός νομικού πλαισίου που θα έβαζε κανόνες στο παιχνίδι, οδήγησε σε μια μεγάλη φούσκα.
Τώρα ήρθε η ώρα να σκάσει…
freepen
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου