Η ΣΑΛΩΜΗ ΚΑΙ ΤΟ… ΠΙΠΕΡΙ ΣΤΗ ΝΙΚΑΡΙΑ
(Ούλ’ εμείς χωρίς αφέντη)
Καλά ρε συ Σάββα, σαν παρουσίαζαν το κεφάλι του Γιάννη του Πρόδρομου σε πιατέλα, δεν ήταν που χόρευε εκείνη με τα πέπλα, Ε, και λοιπόν, Σε τι ρε Σάββα διαφέρουμε εμείς, έξω απ’ τα πέπλα, και ποιανού το κεφάλι θα ζητήσουμε επί πίνακι, σήμερα που θα χορεύουμε μ’ αφορμή τον αποκεφαλισμό του καλού του ανθρώπου επειδής, λέει, μίλαγε πολύ, Τι με μπερδεύεις τώρα, εγώ καίγομαι που χω να ετοιμάσω τέσσερα καζάνια διαφορετικό φαΐ μέχρι να τελειώνει η λειτουργία, κι αυτό που ξέρω για την άλλη τη γκόμενα που ανέφερες είναι, πως η Σαλώμη ήταν πράμα πρώτο, αν την είχαμε δω σήμερα, θα σου ‘λεγα εγώ πόσος κόσμος θα ρχότανε, τ’ άλλα…άσ’ τα κι έχει σηκώσει αέρα γαμώ το φελέκι μου, που ‘ναι κι αυτός ο Αλέξης, άμα θες να φύγεις πάγαινε, όπου να ‘ναι θα ‘ρθει, ξέρω ‘γω, εν τω μεταξύ πιάσε ένα λεφτό τούτονά για τη φωτιά, άαα μπράβο, ρίξε και λίγο αλάτι …φτάνει μωρέ γαμώτο, τι το πέρασες, Μα πώς θα πίνουνε κρασί αλλιώτικα, Βρε φτάνει σου λέω τ’ αλάτι, έλα Παναγία μου, Πρόθεση είναι για να τη φάμε, δεν είναι για κατάπλασμα, αμάν πια, Καλά ρε Σάββα, δε με όρισες βοηθό σαν
.....