(Αναδημοσίευση από το περιοδικό People)
Από την Χριστίνα Λάσκαρη
Οι καλλιτέχνες συνηθίζουν να λένε πως το δυσκολότερο κοινό είναι τα παιδιά. Είναι ένα κοινό ειλικρινές και αυθόρμητο που δεν φιλτράρει σκέψεις και αντιδράσεις. Ο βαθμός δυσκολίας πολλαπλασιάζεται όταν αυτά είναι παιδιά με νοητική στέρηση, που δεν ακολουθούν στην έκφραση τους συμβάσεις και καθωσπρέπει νόρμες.
Στις 26 Απριλίου η σχολή χορού της Ελένης Κάκκαβα παρουσιάζει την μουσικοχορευτική παράσταση «Πινόκιο, από αγκάθι βγαίνει ρόδο» στο Ίδρυμα Θεοτόκος για παιδιά και νέους με νοητική υστέρηση και άλλες αναπτυξιακές διαταραχές. Μια παράσταση φτιαγμένη από παιδιά για παιδιά.
«Ήταν μια δική μου ανάγκη ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνιδα να προσφέρω κάπου. Και όλο αυτό που ένιωθα ήθελα σαν εκπαιδευτικός να το μοιραστώ με τους μαθητές μου, ώστε και εκείνοι να νιώσουν αυτό το συναίσθημα», λέει η Ελένη Κάκκαβα, για χρόνια χορεύτρια στην Λυρική Σκηνή, που εδώ και πάνω από μια δεκαετία διευθύνει τη δική της σχολή χορού σύμφωνα με το αγγλικό σύστημα της Royal Academy of Dancing.
Όταν επικοινώνησε αυτή την επιθυμίας της, μια από τις μητέρες των μαθητών της και εκπαιδευτικός στο Ίδρυμα Θεοτόκος της μίλησε με τα καλύτερα λόγια για το έργο του Ιδρύματος.
«Η Θεοτόκος» είναι δημιούργημα ιδιωτικής πρωτοβουλίας με κοινωφελή χαρακτήρα που από το 1963, έχει εξυπηρετήσει και προσφέρει ειδικά προγράμματα σε πάνω από 4.000 παιδιά και νέους με νοητική υστέρηση και άλλες αναπτυξιακές διαταραχές. Παρέχει ειδική αγωγή, εκπαίδευση και επαγγελματική κατάρτιση σε 400 περίπου παιδιά και νέους, ετησίως, ηλικίας 3 έως 35 ετών, σε μια έκταση 51 στρεμμάτων αποτελεί πρότυπο προνοϊακό κέντρο για την Ελλάδα και την Ευρώπη.
Στις μονάδες του λειτουργούν ποιοτικά προγράμματα από μια διεπιστημονική ομάδα που περιλαμβάνει από ψυχολόγους και παιδοψυχίατρο μέχρι εργοθεραπευτές, λογοπεδικούς και Art therapy. Η Θεοτόκος παρέχει διάγνωση και στήριξη των παιδιών και των οικογενειών τους. Διαθέτει προγράμματα για παιδιά 2,5 – 5 ετών τα οποία παρουσιάζουν δυσκολίες σε διάφορους τομείς της ανάπτυξης, ώστε να υποστηριχτούν έγκαιρα και να ενταχθούν με επιτυχία στο νηπιαγωγείο και στην Α’ Δημοτικού. Αντίστοιχο πρόγραμμα λειτουργεί για εφήβους από 14 έως 20 ετών με σκοπό την προετοιμασία τους για ένταξη σε προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης καθώς και η σφαιρική βελτίωση της λειτουργικότητάς τους. Μεγάλη βαρύτητα δίνεται στα επαγγελματικά εργαστήρια για νέους από 20 έως 32 ετών, που έχουν διάρκεια εκπαίδευσης τουλάχιστον 3 έτη. Σκοπός τους η κοινωνική και επαγγελματική εκπαίδευση των νέων με νοητική υστέρηση, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν μια αυτόνομη και αξιοπρεπή ζωή.
«Είναι εντυπωσιακές οι εγκαταστάσεις του Ιδρύματος, αλλά και η δουλειά που γίνεται», σχολιάζει η κ. Κάκκαβα που επισκέφτηκε την Θεοτόκο «τα παιδιά και οι νέοι εκεί προετοιμάζονται ώστε αύριο να μπορούν να είναι αυτόνομοι και είναι εντυπωσιακά τα αποτελέσματα που έχουν να επιδείξουν». ;Hδη 185 απόφοιτοι εργάζονται σε διάφορους κλάδους.
Ο «Πινόκιο» και τα διδάγματα του είναι μια παράσταση αποκλειστικά για αυτά τα παιδιά. «Η παράσταση δεν έχει είσοδο ή εισιτήριο, είναι μια παράσταση χαράς και προσφοράς των δικών μου παιδιών προς στα παιδιά του Ιδρύματος», λέει η κ. Κάκκαβα και συνεχίζει «Προηγήθηκε μια ουσιαστική συζήτηση με τα παιδιά της σχολής για το αν και τι γνωρίζουν για τα άτομα με νοητική στέρηση. Σχεδόν, όλα ήταν ενημερωμένα από τις οικογένειες τους κι αυτό είναι πολύ ελπιδοφόρο ώστε τα παιδιά να εκπαιδεύονται να έχουν ευαίσθητες απέναντι σε ανθρώπους με ειδικές ανάγκες». Ο «Πινόκιο, από αγκάθι βγαίνει ρόδο», λοιπόν, είναι μια παράσταση με αμφίδρομα πλεονεκτήματα και για τις δύο μεριές. «Τα παιδιά είναι ενθουσιασμένα για την παράσταση στο Ίδρυμα και ξέρετε δεν είναι η πρώτη φορά που χορεύουν. Τα παιδιά με νοητική στέρηση είναι ένα διαφορετικό κοινό, ένα ειλικρινές κοινό. Βλέπεις την αθωότητα και την αγνότητα στα μάτια τους. Δεν έχουν δεύτερες σκέψεις και οι εκπαιδευτικοί που διδάσκουν σε τέτοια παιδιά είναι πάρα πολύ τυχεροί». Όμως και η ίδια έχει σχέση ζωής με τους μαθητές της. «Τα μεγάλα μου παιδιά είναι 15 με 17 ετών και είναι μαθητές μου από τριών ετών. Έχω μια ιδιαίτερη σχέση με τα παιδιά λοιπόν. Το μπαλέτο και ο χορός είναι τρόπος ζωής για εμένα κι αυτό προσπαθώ να περάσω και στους μαθητές μου».
Ο ενθουσιασμός που επικρατεί στη σχολή χορού της Ελένης Κάκκαβα θα μεταφερθεί σε λίγες μέρες στο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Θεοτόκος.