Του Θανάση Νικολαΐδη
ΕΓΙΝΕ…αφύσικα πρωθυπουργός ο κ. Σημίτης. Χωρίς την πλατιά αποδοχή του λαού και την αγάπη του κόσμου, τις λαοθάλασσες του Α. Παπανδρέου, αλλά με τον «μυστικό του δείπνο» πιστοποιητικό της πονηρίας του.
Μάζεψε τους πιστούς (Πάγκαλο, Βάσω, Αυγερινό) και «διεμοιράσαντο» τα ιμάτια του Α. Παπανδρέου, ενόσω ακόμα ζούσε. ΚΑΙ «τσέπωσαν» οι παραπάνω τα υπουργεία τους και ο ίδιος την πρωθυπουργία. «Νίκησε» τον Άκη (μπρρρρ!) κι άνοιξε ο εκσυγχρονιστικός δρόμος για το ασκέρι των «ιδεολόγων», πεινασμένων για εξουσία και αγωνιώντων μην…έρθει η δεξιά(!).
ΤΡΙΓΥΡΩ οικονομισάριοι και ο κ. Σημίτης δεν (τους) πήρε μυρουδιά. Η πολιτική αλώπηξ που έκοβε η ματιά του κι όλα τα’ πιανε στον αέρα. Τα χρόνια πέρασαν με τους ενθουσιασμένους στα πόστα τους να υπογράφουν «εξοπλιστικά» και να υπολογίζουν τα «κέρδη» τους, με το κομπιουτεράκι. Υπουργοί και «παρακατιανοί» της κλίκας, που επικοινωνούσαν με νοήματα.
ΚΑΙ τι να υποψιαστείς που όλα τα’ χες εναποθέσει σε χέρια στιβαρά και καθαρά, χέρια σοσιαλιστικά; Δούλεψαν όλα ρολόι και τα δανεικά στην ώρα τους. Ο κ. Σημίτης περιχαρής με το νέο (ευρωπαϊκό) νόμισμα και, «μετ’ ου πολύ», οι άνθρωποί του στρίμωχναν σε σάκους τις δεσμίδες, όταν οι κωδικοί στην Ελβετία είχαν φρακάρει.
ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ στο σήμερα των αποκαλύψεων και των αποκρύψεων. Δεν «μίλησε» ο Άκης-μιλάει ο Κάντας. Χάθηκαν οι μίζες στο σκοτεινό βλέμμα του κ. Σμπώκου-βγήκαν στη φόρα ποσά και ονόματα. Θα τραβηχτούν με την απόχη της Δικαιοσύνης μιζαδόροι που τις άρπαζαν όταν οι μίζες πέφταν’ σαν το χαλάζι.
ΔΙΠΛΑ τους, πάνω, δεξιά κι αριστερά ο κ. Σημίτης που «δεν είδε, δεν άκουσε δεν ξέρει». Σε ρόλο (θεωρητικά) παντόπτη, αλλά με τα μάτια κλειστά. Λουφάζει, προτιμώντας τη σιωπή. Με το ακαταδίωκτο στο τσεπάκι-μη ξεχνάμε την ιστορική φράση «ένα Πρωθυπουργό δεν τον βάζεις φυλακή, τον στέλνεις σπίτι του».
ΚΑΙ τους υπουργούς (σου); Τους συνεργάτες και αφανέρωτους εισπράκτορες των μιζών και των προμηθειών; Τους παρατάς στην τύχη τους. Δεν τους σώζεις, δεν τους καταδικάζεις. Έτσι «δούλευε» και συνεχίζει ο τ. Πρωθυπουργός, ωστόσο, της ιστορίας το άγρυπνο μάτι όλα τα καταγράφει.
ΕΓΙΝΕ…αφύσικα πρωθυπουργός ο κ. Σημίτης. Χωρίς την πλατιά αποδοχή του λαού και την αγάπη του κόσμου, τις λαοθάλασσες του Α. Παπανδρέου, αλλά με τον «μυστικό του δείπνο» πιστοποιητικό της πονηρίας του.
Μάζεψε τους πιστούς (Πάγκαλο, Βάσω, Αυγερινό) και «διεμοιράσαντο» τα ιμάτια του Α. Παπανδρέου, ενόσω ακόμα ζούσε. ΚΑΙ «τσέπωσαν» οι παραπάνω τα υπουργεία τους και ο ίδιος την πρωθυπουργία. «Νίκησε» τον Άκη (μπρρρρ!) κι άνοιξε ο εκσυγχρονιστικός δρόμος για το ασκέρι των «ιδεολόγων», πεινασμένων για εξουσία και αγωνιώντων μην…έρθει η δεξιά(!).
ΤΡΙΓΥΡΩ οικονομισάριοι και ο κ. Σημίτης δεν (τους) πήρε μυρουδιά. Η πολιτική αλώπηξ που έκοβε η ματιά του κι όλα τα’ πιανε στον αέρα. Τα χρόνια πέρασαν με τους ενθουσιασμένους στα πόστα τους να υπογράφουν «εξοπλιστικά» και να υπολογίζουν τα «κέρδη» τους, με το κομπιουτεράκι. Υπουργοί και «παρακατιανοί» της κλίκας, που επικοινωνούσαν με νοήματα.
ΚΑΙ τι να υποψιαστείς που όλα τα’ χες εναποθέσει σε χέρια στιβαρά και καθαρά, χέρια σοσιαλιστικά; Δούλεψαν όλα ρολόι και τα δανεικά στην ώρα τους. Ο κ. Σημίτης περιχαρής με το νέο (ευρωπαϊκό) νόμισμα και, «μετ’ ου πολύ», οι άνθρωποί του στρίμωχναν σε σάκους τις δεσμίδες, όταν οι κωδικοί στην Ελβετία είχαν φρακάρει.
ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ στο σήμερα των αποκαλύψεων και των αποκρύψεων. Δεν «μίλησε» ο Άκης-μιλάει ο Κάντας. Χάθηκαν οι μίζες στο σκοτεινό βλέμμα του κ. Σμπώκου-βγήκαν στη φόρα ποσά και ονόματα. Θα τραβηχτούν με την απόχη της Δικαιοσύνης μιζαδόροι που τις άρπαζαν όταν οι μίζες πέφταν’ σαν το χαλάζι.
ΔΙΠΛΑ τους, πάνω, δεξιά κι αριστερά ο κ. Σημίτης που «δεν είδε, δεν άκουσε δεν ξέρει». Σε ρόλο (θεωρητικά) παντόπτη, αλλά με τα μάτια κλειστά. Λουφάζει, προτιμώντας τη σιωπή. Με το ακαταδίωκτο στο τσεπάκι-μη ξεχνάμε την ιστορική φράση «ένα Πρωθυπουργό δεν τον βάζεις φυλακή, τον στέλνεις σπίτι του».
ΚΑΙ τους υπουργούς (σου); Τους συνεργάτες και αφανέρωτους εισπράκτορες των μιζών και των προμηθειών; Τους παρατάς στην τύχη τους. Δεν τους σώζεις, δεν τους καταδικάζεις. Έτσι «δούλευε» και συνεχίζει ο τ. Πρωθυπουργός, ωστόσο, της ιστορίας το άγρυπνο μάτι όλα τα καταγράφει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου