Τι να ξημερώνει η εμπειρία από τη Βοστώνη;

Το Σεπτέμβριο του 2011 με το περίεργο εκείνο τρομοκρατικό χτύπημα στους δίδυμους πύργους (και όχι μόνο) ακολούθησαν τόσο ένας πόλεμος που ακόμη συνεχίζεται όσο και μια δέσμη μέτρων σε βάρος της ελευθερίας του ανθρώπου στο όνομα της δήθεν ασφάλειας.

του Στρατή Μαζίδη

Τσιπάκια, βιομετρικά διαβατήρια, χαρτιά, έγγραφα, ερωτηματολόγια και ένα σώρο διαδικασίες άρχισαν να μπαίνουν στη ζωή των ανθρώπων μέσα από ένα ασύλλυπτης τότε φαντασίας χτύπημα με μια επίθεση α λα Περλ Χάρμπορ με τη μόνη διαφορά πως αντί για Μιτσουμπίσι Ζίρο χρησιμοποιήθηκαν Μπόινγκ.
Το κατα πόσο ευθυνόταν ο νεκρός (;) Μπιν Λάντεν είναι ένα άλλο θέμα αφού αρκετά δημοσιεύματα και ντοκιμαντέρ ακολούθησαν από εκείνη την ημέρα.
Δώδεκα χρόνια αργότερα ένα νέο ανεπανάληπτο χτύπημα στην καρδιά των Η.Π.Α. έρχεται να δώσει μια ακόμη διάσταση σε αυτό που λέμε τρομοκρατία. Έσκαγαν οι μπόμπες και ο κόσμος έτρεχε από το φόβο του και όχι λόγω του μαραθωνίου. Με 27.000 συμμετέχοντες στον
...αγώνα που έχει θεσμοθετηθεί από το 19ο αιώνα όντας ένας από τους έξι μεγαλύτερους του κόσμου και πολλές χιλιάδες θεατών ή συγγενών των αθλητών, δε θέλει φαντασία να σχηματίσουμε εικόνα ως προς το χάος που επικράτησε.
Αμέσως λήφθηκαν μέτρα ασφαλείας σε μεγάλες πόλεις των Η.Π.Α. Σηκώθηκαν ελικόπτερα, ενεργοποιήθηκαν διαδικασίες, οι στρατηγοί έτρεξαν με δέος στις υπόγειες αίθουσες του Πενταγώνου παρακολουθώντας καμιά 200αρια οθόνες και άλλες τέτοιες λοιπές αμερικανιές που βλέπουμε συνήθως στις ταινίες.
Αν παγώσουμε όμως λίγο τα συναισθήματά μας, αν ξεχάσουμε ελάχιστα ότι έχασε τη ζωή του ένα μικρό παιδί και πως δεκάδες συνάνθρωποί μας ακρωτηριάστηκαν, ίσως υποψιαστούμε πως σκοπός του τρομοκρατικού χτυπήματος δεν ήταν το αιματοκύλισμα αλλά αυτό που λέει η λέξη, ο ΤΡΟΜΟΣ που χρησιμοποίησε το αίμα ως μέσο.
Δεν είστε πουθενά πλέον ασφαλείς. Αυτό είναι το σύνθημα. Θα σκάνε βόμβες παντού. Εκεί που δεν το περιμένετε. Θα σας κόβονται παραχρήμα χέρια και πόδια. Αν φυσικά δεν έχετε σκοτωθεί.
Τώρα λοιπόν περιμένω με ενδιαφέρον αλλά και τρόμο για να είμαι ειλικρινής τις δύο επόμενες λογικές κινήσεις:
> ποιος θα ανακηρυχθεί πάλι ο κακός της ιστορίας; Το Ιράν; Η Βόρεια Κορέα; Ή θα δούμε πάλι τους ισλαμιστές;
> τι νέα μέτρα παρακολούθησης και φακελώματος θα δέχθει ο χαμπουργκεριασμένος μέσος πολίτης των Η.Π.Α. για το καλό του όπως θα έλεγε και ο Μηλιώκας.
πηγή