Οι άνεμοι του πολέμου φυσούν δυνατά πάνω από την Κριμαία. Οι κάτοικοι εκφράζουν την αγωνία τους

 

Η Κριμαία και επίσημα σε τέσσερις ημέρες από σήμερα δε θα είναι πια ουκρανικό έδαφος αφού όπως όλα δείχνουν το αποτέλεσμα του επερχόμενου δημοψηφίσματος θα είναι συντριπτικό υπέρ της ένταξης στη Ρωσική Ομοσπονδία.


του Στρατή Μαζίδη

Μέσα σε όλα αυτά πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι:

> η Ρωσία έχει καταλάβει χωρίς να ανοίξει μύτη σχεδόν τα πάντα στην Κριμαία, ενώ μετέφερε στη Σεβαστούπολη συστοιχίες πυραύλων παράκτιας άμυνας.

> Ρωσία και ΝΑΤΟ πραγματοποίησαν και πραγματοποιούν μια σειρά στρατιωτικών γυμνασίων

> αεροπορία και ναυτικό της Ουκρανίας που έδρευαν στην Κριμαία, ορκίστηκαν πίστη στο λαό της Κριμαίας

> Η 95η επίλεκτη αερομεταφερόμενη ταξιαρχία των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων "αγνοείται" με τις απόψεις να διίστανται ως προς το που οδεύει.

> Η προσωρινή ουκρανική κυβέρνηση διεμήνυσε ότι δε θα παραχωρήσει ούτε σπιθαμή ουκρανικής γης.

> μαίνονται διαδηλώσεις σε σειρά πόλεων της ανατολικής Ουκρανίας που ζητούν αντίστοιχες πρωτοβουλίες όπως της Κριμαίας

> ξεσάλωμα των ακροδεξιών νεοναζιστικών στοιχείων

Αυτά είναι ορισμένα μόνο από τα δεδομένα που δείχνουν ότι την Κυριακή ξεκινά ο διαμελισμός της Ουκρανίας, μιας χώρας που πάντοτε βρισκόταν υπό κάποια ξένη ομπρέλα ή επικυριαρχία.

Συζητώντας με μια φίλη αργά χθες το βράδυ που ζει μέσα στην καρδιά των γεγονότων, μια αξιόλογη προσωπικότητα με σημαντική θέση στη διοικητική μηχανή της Κριμαίας, ιστορικό διακρινόμενη για τη μεγάλη αγάπη της για εμάς τους Ελληνες, είδα λίγο στο πρόσωπό της την αγωνία των κατοίκων της περιοχής. Αν η Κριμαία παραμείνει στην Ουκρανία, τι θα απογίνουμε με ρωτούσε έχοντας κατά νου όλα αυτά τα ακροδεξιά παραληρήματα σε συδυασμό με την οικογένειά της που καλείται να ζήσει εκεί. Αν πάλι επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις ως προς το αποτέλεσμα, ναι μεν θα υπάρξει μια μεγάλη ανακούφιση, ναι μεν η Ρωσία έχει ήδη σφιχταγκαλιάσει τη Χερσόνησο αλλά ποιος θα εγγυηθεί ότι μετά την Κυριακή κι ύστερα από τη δέσμευση της ουκρανικής κυβέρνησης δε θα ανοίξει μύτη;

Και βέβαια δεν είναι μόνο η Κριμαία. Είναι ολόκληρη η ανατολική Ουκρανία, της οποίας θα ανοίξει περισσότερο η όρεξη για να αποσκιρτήσει χάρη και στο φόβο όχι των ιουδαίων αλλά των νεοναζί, κάτι που σίγουρα δε στεναχωρεί τη Ρωσία καθώς θα έχει τη δυνατότητα να μετατρέψει σε ρωσική λίμνη τη μισή Μαύρη Θάλασσα.

Εκτιμώ ότι με πιθανή εξαίρεση τους ακροδεξιούς ανεγκέφαλους της Ουκρανίας, κανείς ούτε η Δύση ούτε η Ρωσία επιθυμούν μια πολεμική αναμέτρηση με τη διαφορά ότι η τελευταία αν χρειαστεί, θα το πράξει. Η Δύση δεν τον επιθυμεί διότι είναι πολύ πιθανό να τον χάσει. Ωστόσο μια δεύτερη επικράτηση των ρωσικών θέσεων μετά το ζήτημα της Συρίας, θα επικυρώσουν την αλλαγή των ισορροπιών σε παγκόσμιο επίπεδο. Πώς θα διαχειριστεί η Δύση ένα διαφαινόμενο αρνητικό αποτέλεσμα στην Κριμαία; Και σε δεύτερο χρόνο, προτιμά αυτό ή θα ρισκάρει μια μεγαλύτερη ήττα;

Το πλέον πιθανό είναι απλά να αρκεστεί σε γαβγίσματα και αγριάδες, σε κινήσεις πίσω από την κόκκινη γραμμή. Το ζητούμενο είναι τι θα πράξει η ουκρανική κυβέρνηση σε σχέση με τα όσα ειπώθηκαν δημόσια πριν λίγες ημέρες. Θα τα αποδεχθεί ή θα αντιδράσει;

Ο λαός της Κριμαίας αλλά και όλης της Ουκρανίας έχει κάθε λόγο να ανησυχεί. Επίσης πρακτικά βλέπουμε ότι η ανατροπή του Γιανούκοβιτς έφερε μεγαλύτερη αστάθεια από αυτή που θεωρητικά υπήρχε πριν.

Σε κάθε περίπτωση, τα γεγονότα που ακολουθούν, θα δώσουν τις απαντήσεις στις απορίες τις δικές μας και τις αγωνίες των ανθρώπων που έχουν μια ζωή εκεί και δε χρωστάνε τίποτε για να τη χάσουν.

πηγή