Μια γωνιά αφιερωμένη στην Ελλάδα, τον ευλογημένο τόπο που μας μεγάλωσε.Έναν παραδεισένιο τόπο που τον μετατρέπουν σε κόλαση. Φιλοξενώντας επιλεγμένα κείμενα άλλων ιστολογίων αλλά και δικές μας σκέψεις και προβληματισμούς, ενώνουμε και τη δική μας απλή φωνή με τη φωνή όσων συμπατριωτών μας αντιδρούν και αντιστέκονται στην καταστροφή της πατρίδας και του λαού μας. Μας πιάνει αλλεργία με τους προδότες πολιτικούς, με τους ξένους άρπαγες, με τους Γερμανούς νεο-κατακτητές, με τους αλλοδαπούς λαθρο-κατακτητές και γενικά με όλων των ειδών τις συμμορίες που λυμαίνονται τον τόπο μας. Θέλουμε πίσω την Ελλάδα μας. agiovasilema@gmail.com









Τρίτη 30 Ιουλίου 2013

ΚΥΠΡΟΣ- ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΕΙΝΑΙ Η ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ...

Σας μεταφέρω τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες του κ. Παύλου Σιακά γιατί πιστεύω ότι είναι και προβληματισμοί του καθ’ ενός από μας. Η εξαθλίωση που βιώνουν οι πολίτες, ας μετατραπεί σε οργή για να συνετίσει το άθλιο κατεστημένο που μας έχει φέρει στο χείλος του γκρεμού, Δυστυχώς δεν υπάρχει άλλος τρόπος, δεν υπάρχει χρόνος. Τα
...
επόμενα μεγάλα εγκλήματα που θα διαπράξει το ελεεινό κατεστημένο είναι η οριστική διχοτόμηση και το ξεπούλημα του φυσικού αερίου.
Όμηρος Αλεξάνδρου

Sent from my iPad

Begin forwarded message:
From: Pavlos Shakas <sirano@cytanet.com.cy>
Date: 28 Ιουλίου 2013 23:49:51 EEST
To:"oalexandroucytanet.com.cy" <oalexandroucytanet.com.cy>
Subject: Fwd: ΟΛΕΘΡΟΣ
Αγαπητέ Όμηρε,
Σε παρακολουθώ καθημερινά και επιπλέον διαβιβάζω τα άρθρα σου σε φίλους με την ελπίδα ίσως κάποτε αυτός ο αποχαυνωμένος όχλος ξυπνήσει και εξοργιστεί με όλους αυτούς που επανειλημμένα ασελγούν με τον πιο κτηνώδη και βάναυσο τρόπο, ανελέητα, ασύστολα και προκλητικά. Δεν τους σταματά καμμιά απ' αυτές τις στημένες θεατρινίστικες κωμικοτραγικές δικαστικές παρωδίες που ρίχνουν στάχτη στα μάτια τους αχάπαρους,δουλοπρεπείς, παχυδερμικούς, αγράμματους, σφουγγοκωλάριους μανδρομαζωμένους,φουρποτενεκκέδες, αναξιοπρεπείς και καθ' όλα κατά θεωρία σασμένους (παρά τρίχα)κυνηγούς της ευμάρειας και του φραπέ καναπεδοκάπηλους.
Ουδεμία δυστυχώς όχληση αισθάνονται από την ξέφρενη κατρακύλα και το κρεμμοτσάκκισμα που επέρχεται. Αδιάφορα και Ιώβεια αναμένουν τον όλεθρο, απλώς χάριν της επικαιρότητας και της αποδείξεως της ατομικής μας εικόνας γίνεται και καμμιά συζήτηση στα πλαίσια πάντα της προβατοκαλλιεργημενης μας παιδείας,οικογενειακής τε και κοινωνικής.
Ουδέν μέλλον έχει αυτό το προβατόπληθος. Ειναι καταδικασμένο από το παρελθόν του καρμα να κοιμηθεί όπως έχει ακριβώς στρώσει.
Το προβάλλω μετ' επιτάσεως ότι το πρόβλημα μας είναι κατ'εξοχην πνευματικό.
Χρειαζόμαστε παιδεία και αυτό δεν είναι θέμα ημερών ή μηνών ή ακόμη και ετών.Θα χρειαστούν αλλαγές γενεών για την απαιτούμενη διόρθωση.
Μπορουμαι άραγε να περιμένουμε; Σαφώς όχι.
Χρειάζεται ίσως ένας ΡΕ ΑΛΕΞΗΣ ή ένας νέος ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ για να εξέλθει της απύθμενης νάρκης τούτος ο λαός.
Πρέπει να σκεφτούμε, να συγκροτήσουμε και να συνασπίσουμε την δύναμη που θα δράσει έντονα, οργισμένα και αποτρεπτικά, ανακόπτοντας τα διεφθαρμένα ανθρωπάκια που τυφλωμένα από την χλιδάτη χρυσοκαρεκλολαγνεία, αγραβάτωτοι (νέα μέθοδος σκλαβομαρκετινγκ)κατα τους σύγχρονους ανακυκλωτές των πολιτικών χωματερών, μας οδηγούν χωρίς τύψεις και όνειδος στην αρένα του αδίσταχτου αιμοσταγούς Ευρωπαϊκού Κολοσσαίου.
Ο επερχόμενος εξευτελισμός του ανθρώπινου πληθυσμού του νησιού θα είναι άνευ προηγούμενου.Πιθανώς να ξεπεράσει τα χρόνια της Φραγκοκρατιας όπου αντάλλασσαν τους ανθρώπους με γαϊδούρια. Η εποχή του δουλοπαρικισμού έχει πάρει τον καθοδικό της δρόμο. Η πορεία είναι ξέφρενη και μαστορικά σχεδιασμένη. Ας νομίζουν οι λίγοι ρομαντικοί και οι πολλοί αφελείς ότι υπάρχουν σωτήρες και κομματόσκυλα που νοιάζονται ποσώς για τον ανθρώπινο πόνο. Σας διαβεβαιώ, όσο ακριβώς εμείς προσωπικά ο καθένας μας νοιαστήκαμε για τα σκελετωμένα παιδιά της Αφρικής και της Ασίας. Τους νεκρούς στο Ιράκ την Λιβυη και την Συρία. Τα συζητούμε και από φόβο μην συμβούν και σε μας,στενοχωριόμαστε.
Ας αφήσουμε λοιπόν τους στρουθοκαμηλισμούς και ας κοιταχθούμε στα μάτια προβάλλοντας το συνολικό έναντι του ατομικού, και το αληθινό πάνω από το ψεύτικο, το διαχρονικό πάνω από το εφήμερο.
Αντέχουμε άραγε τέτοια υπέρβαση; Είμαστε δυστυχώς υποχρεωμένοι γιατί είναι ο μόνος δρόμος. Δεν υπάρχουν επιλογές. Η μάλλον υπάρχει άλλη μία ! Όλεθρος!Σκεφθείτε το, έρχεται!
Αγαπητέ Όμηρε, μοναχικέ καβαλάρη, ο δρόμος είναι δύσκολος που διάλεξες, είμαι ομως πρόθυμος οπως και πολλοί άλλοι να σ'ακολουθήσουμε! Καλύτερα να περπατάς όρθιος με σπασμένο κεφάλι παρά να σέρνεται για να το κρατήσεις γερό! ( Μέγας Γκαντι ).
Θά επανέλθω,

Μέ πολλή εκτίμηση,

Παύλος Σιακάς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου