Κι αφού θα περάσουν την εξαήμερη εργασία, στο τέλος θα βάλουν κι έναν χαλκά στον λαιμό των ανθρώπων και θα αρχίσουν να τους περιφέρουν, όπως έκαναν οι δουλέμποροι στα σκλαβοπάζαρα πριν από 250 και πλέον χρόνια. Είναι σαφές ότι πολλές από τις προτάσεις των στελεχών της τρόικας είναι εκτός τόπου και χρόνου. Σε τέτοιο βαθμό που δικαιούμαστε να προβληματιστούμε για την ποιότητα εκείνων που τις έκαναν ή για το ποιος ήταν ο αντικειμενικός τους στόχος.
Είναι σαν να βάζουν κάθε μέρα κι έναν δυναμίτη στις φιλότιμες προσπάθειες της κυβέρνησης. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό το έργο και με αυτό τον τρόπο. Με αυτού του
...
είδους τις προτάσεις. Δεν μπορεί κάθε μέρα να βάζουν ένα εκβιαστικό δίλημμα. Εκτός κι αν στόχος τους τελικά είναι να βρεθεί η Ελλάδα εκτός Ευρώπης και να περάσει στα χέρια των συμμοριών.
Κι επειδή δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτός είναι ο στόχος των Ευρωπαίων, ας αρχίσουν να ψάχνονται για τον ρόλο των υπολοίπων.
Και μη πει κανείς ότι πρόκειται για μία θέση τεχνοκρατών. Προσωπικά δεν γνωρίζω κάποιον τεχνοκράτη που να έχει τόσο έντονο το αίσθημα του σαδισμού.
Δεν είμαστε από εκείνους που πιστεύουν ότι όλα έβαιναν καλώς και ότι δεν χρειάζεται να πειράξουμε κάτι. Το αντίθετο. Είναι απαραίτητο να γκρεμιστούν σχεδόν τα πάντα και να οικοδομήσουμε μία ολόκληρη χώρα από την αρχή.
Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι θα επιστρέψουμε σε συνθήκες του 1750 ή του 1900.
Το πρόβλημα είναι ότι με την τακτική τους αυτή οι εμπνευστές των προτάσεων δημιουργούν ανυπέρβλητα εμπόδια στην κυβέρνηση, στις όποιες πιθανότητες έχει για να πετύχει το έργο της. Μοιάζει σαν να της βάζουν συνεχώς τρικλοποδιές. Πως είναι δυνατόν να πείσεις έναν λαό να εργαστεί για το «κοινό καλό», όταν το μόνο που κάνουν είναι να σηκώνουν κάθε μέρα το μαστίγιο και να το κατεβάζουν με δύναμη στην πλάτη των αδυνάτων;
Βάζουν νέους φόρους. Κόβουν τα φάρμακα από τους αρρώστους. Κόβουν τους μισθούς. Και τώρα τι λένε; Εργασία έξι ημερών; Σε ποιο άλλο μέρος του κόσμου ισχύει κάτι τέτοιο; Και θέλουν να το εφαρμόσουν εδώ;
Οι λάτρεις των στατιστικών δεν γνωρίζουν ότι οι Έλληνες εργάζονται περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον;
Το κακό είναι ότι οι φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις της χώρας δεν έχουν συμμάχους στο εξωτερικό. Σαν να μην ενδιαφέρει την Ευρώπη τι τελικά θα συμβεί στην Ελλάδα. Αν την ενδιέφερε, θα είχε δημιουργήσει αντίστοιχα ένα κλίμα στήριξης των πολιτικών δυνάμεων που εργάζονται στην κατεύθυνση της παραμονής της χώρας στην Ευρώπη και στο ευρώ.
Κι εδώ νομίζουμε ότι είναι το πρόβλημα. Στο γεγονός ότι στην Ευρώπη δεν πιστεύουν κατά βάθος ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε και προσπαθούν με το χαμηλότερο δυνατό κόστος να διαχειριστούν πολιτικά την ελληνική υπόθεση στο εσωτερικό των χωρών τους. Οπότε δεν δίνουν σημασία αν οι προτάσεις των καλοπληρωμένων στελεχών τους είναι καλές ή χοντροκομμένες βλακείες, όπως οι τελευταίες περί εξαήμερης εργασίας.
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
http://www.capital.gr/Articles.asp?id=1606112
είδους τις προτάσεις. Δεν μπορεί κάθε μέρα να βάζουν ένα εκβιαστικό δίλημμα. Εκτός κι αν στόχος τους τελικά είναι να βρεθεί η Ελλάδα εκτός Ευρώπης και να περάσει στα χέρια των συμμοριών.
Κι επειδή δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτός είναι ο στόχος των Ευρωπαίων, ας αρχίσουν να ψάχνονται για τον ρόλο των υπολοίπων.
Και μη πει κανείς ότι πρόκειται για μία θέση τεχνοκρατών. Προσωπικά δεν γνωρίζω κάποιον τεχνοκράτη που να έχει τόσο έντονο το αίσθημα του σαδισμού.
Δεν είμαστε από εκείνους που πιστεύουν ότι όλα έβαιναν καλώς και ότι δεν χρειάζεται να πειράξουμε κάτι. Το αντίθετο. Είναι απαραίτητο να γκρεμιστούν σχεδόν τα πάντα και να οικοδομήσουμε μία ολόκληρη χώρα από την αρχή.
Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι θα επιστρέψουμε σε συνθήκες του 1750 ή του 1900.
Το πρόβλημα είναι ότι με την τακτική τους αυτή οι εμπνευστές των προτάσεων δημιουργούν ανυπέρβλητα εμπόδια στην κυβέρνηση, στις όποιες πιθανότητες έχει για να πετύχει το έργο της. Μοιάζει σαν να της βάζουν συνεχώς τρικλοποδιές. Πως είναι δυνατόν να πείσεις έναν λαό να εργαστεί για το «κοινό καλό», όταν το μόνο που κάνουν είναι να σηκώνουν κάθε μέρα το μαστίγιο και να το κατεβάζουν με δύναμη στην πλάτη των αδυνάτων;
Βάζουν νέους φόρους. Κόβουν τα φάρμακα από τους αρρώστους. Κόβουν τους μισθούς. Και τώρα τι λένε; Εργασία έξι ημερών; Σε ποιο άλλο μέρος του κόσμου ισχύει κάτι τέτοιο; Και θέλουν να το εφαρμόσουν εδώ;
Οι λάτρεις των στατιστικών δεν γνωρίζουν ότι οι Έλληνες εργάζονται περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον;
Το κακό είναι ότι οι φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις της χώρας δεν έχουν συμμάχους στο εξωτερικό. Σαν να μην ενδιαφέρει την Ευρώπη τι τελικά θα συμβεί στην Ελλάδα. Αν την ενδιέφερε, θα είχε δημιουργήσει αντίστοιχα ένα κλίμα στήριξης των πολιτικών δυνάμεων που εργάζονται στην κατεύθυνση της παραμονής της χώρας στην Ευρώπη και στο ευρώ.
Κι εδώ νομίζουμε ότι είναι το πρόβλημα. Στο γεγονός ότι στην Ευρώπη δεν πιστεύουν κατά βάθος ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε και προσπαθούν με το χαμηλότερο δυνατό κόστος να διαχειριστούν πολιτικά την ελληνική υπόθεση στο εσωτερικό των χωρών τους. Οπότε δεν δίνουν σημασία αν οι προτάσεις των καλοπληρωμένων στελεχών τους είναι καλές ή χοντροκομμένες βλακείες, όπως οι τελευταίες περί εξαήμερης εργασίας.
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
http://www.capital.gr/Articles.asp?id=1606112
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου