ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ
ΜΑΝΝΑΣ
ΤΑ
ΜΠΟΥΜΠΑΡΙΑ
Έτσ ακούγουντει τα γρούνια. Του σφάζνει λοιπόν. Μόλις του σφάξνει του
κρεμάνει, άμα είν’ χασάπς του γδέρν κει πέρα, άμα είν’ ατζαμήδες σαν τουν πατέρα
σ’… Άμα είν’ μεγάλου θα του γδάρς, άμα είν’ μικρό θα του μαδήεις.Άμα δεν είν’ πολύ μεγάλου, είν’ είκουσ’ εικουσπέντε κιλά, τριάντα… θάχς βρασμένου νερό και θα περιχύνς πάνου στου δέρμα κι αμέσως του ξύνς. Του ξύνς, του ξύνς, ξύνητει πουλύ εύκολα και φεύγ’ η τρίχα… του κρειμάμει, του κόβουμει, του σκίζουμει έτσ στν κοιλιά, βγάζουμει τα εντόσθια απού μέσα, τα πλένουμει, τα καθαρίζουμει… τα εντόσθια τα βγαίνουμε κείν’ τν ώρα…
Ημείς φτιάναμει και τα μπουμπάρια ενώ στν Καρδίτσα απάν’ δεν ξέραν να ζήσνει οι χάν’… Με τ’ μάνα μ’ τα πλέναμει στου ποτάμ, τα πλέναμει καλά καλά, τα γυρίζαμει ανάποδα μη τ’ αδράχτ, τα ξαναπλέναμει κι μετά παγαίναμε και τα γεμίζαμει.
Κόβαμει, τσακατίζαμει του πνεμόν… Βάζαμει κι ρύζ, κι μυρωδκά απ’ τουν κήπου, μαϊντανό, πράσο, κρημμύδ παλιό, αλάτ, πιπέρ κι λίγ κανηλίτσα κι τα γεμίζαμει τα παχιάντερα. Αυτά τώρα επειδής… Και τν κοιλιά. Τν γεμίζαμει τν κοιλιά, αλλά δεν
......
έχ’ μηγάλ κοιλιά του γρούν …Μικρή. Να τόσ’ δα. Άμα είν γεμισμέν, τόσ’ δα. Σα χούφτα δηλαδή.
Και τα βάναμει στν κατσαρόλα και τα βράζαμει. Αλλά συνήθως στου ταψί γίνητει ακόμα καλύτερα. Στ’ γάστρα. Έχ λίπους του παχύ έντερου κι τραβάει του ρύζ να πούμε, τι νόστιμα π’ γίνονται!!
Στν Καρδίτσα άμα του ειπείς αυτό ση κοροϊδεύνει, ση γελάνει…
Σ.Σ
Τώρα στν Ηυρωπαϊκή Ένωσ’ άμα δοκμάζανει τα μπουμπάρια, δε θα τσ’ άρεθαν θαρείς ησύ; Αμ θα τσ’ άρεθαν λέει κι θα λέγανει κι ένα τραγούδ, κι τα δάνεια τα γκαστρουμένα θα τα βάζανει ηκεί π’ ξέρνει αυτοίν αντάμα μη τα κουλουδάχτλα, αμ δε!
Γκουρμέ (!!:) της Μάννας, Ο γλυκός τραχανάς
ΓΛΥΚΟΣ ΤΡΑΧΑΝΑΣ
Η ΜΑΝΝΑ : Παίρνουμει στάρ, όχ’ οτιδήποτε. Σκληρό. Σκληρό στάρ. Θα του πλύνουμει και θα του καθαρίσουμει, του καθαρίζουμει όπως του βράζουμει δηλαδή, να είναι καθαρό. Και του πάμει να του κόψουμει στου μύλου. Είναι ειδικός μύλος, που κόβ του μπουλουγούρ. Δεν είναι μυλόπετρες τώρα. Είναι ηλεκτρικός μύλος τώρα…στς μυλόπετρες τότε για να κοπεί του πετούσει και του τραβούσει έτσ μπόλκο – μπόλκο να πέφτ’ για να του βγάλ’ χοντρό ο μύλος… Πλιγούρ του λένει, στ καθαρεύουσα Μπουλουγούρι…Αφού του φέρνουμει τώρα στου σπίτ, του περνάμε απ’ τη ψωμοσίτα για να βγάλουμει τ’ αλεύρ … Είναι κάπως χοντρούλα για του ψωμί που τότε κοσκινάγαμει και για του πίτρου…. Υπήρχε και ψιλότερ με ύφασμα πιασμέν που κάνουμει τς πίτες. Τώρα δε χρειάζεται γιατί στ’ αλεύρια είναι βγαλμένο του πίτρου κι έτσ δεν έχουμει ούτε ψωμοσίτες ούτε… Μόνο ψωμοσίτες έχουμει συρματένιες. Αφού του κοσκινίσουμει και βγάνουμει τ’ αλεύρ μετά του λιχνάμε αυτό του χοντρό να φύγ’ του πίτρου. Να φύβγ καμπόσο πίτρου, όλο δεν φεύγ… του πίτρου τι είναι; Η φλούδα από του στάρ’ είνει, του πίτουρο π’ λένε. Και τι μέν τότε ρωτάς; Σώπα, θα σου ειπώ. Αφού θα του λιχνίσουμει να φύγ καμπόσ φλοίδα – για να γίν’ καλό του πλιγούρ όταν του πάμει στου μύλο ρίχνουμει λίγου νερό στου στάρ’ και του ανακατεύουμει έτσ κι αμέσως του κόβουμει. Τότε φεύγ’ περσσότερ φλοίδα όταν του λιχνίσουμει. Του λιχνάω λοιπόν και φεύγ’ καμπόσ φλοίδα – καμπόσο πίτρου π’ λέν’ και μετά ρίχνου πάλι τ’ αλεύρ μέσα και τ’ ανακατεύου. Τ’ αλεύρ’ που βγαλα του ρίχνου πάλι..
Εμ βέβαια, να μη φύβγ με του λίχνισμα. Του ρίχνω πάλι τ’ αλεύρ, τ’ ανακατεύουμει και παίρνουμει του γάλα και του βράζουμει στου καζάν. Ανάλογα πόσα κιλά γάλα… Για να γίν’ καλός ο τραχανάς θέλ’ τρία κιλά γάλα κι ένα κιλό πλιγούρ – αν είν’ από σκληρό στάρ’ να του πιει. Άμα είν’ από σκληρό στάρ’ θα του πάρ’ του γάλα, θα του ρφήξ’ – … Βράζεις του γάλα. Αφού βράσ’ καλά ρίχνουμει ανάλογα κι αλατάκ’ μέσα να μη μας χαλάει ου τραχανάς.
Ρίχνοντας του μπουλουγούρ τ’ ανακατεύουμει μ’ ένα μεγάλου ξύλου π’ του λέν τρίφτ, τρίφτη δηλαδή. Τ’ ανακατεύουμει, τ’ ανακατεύουμει, τ’ ανακατεύουμει στ’ φωτιά κι αφού του τραβήξ καλά του κατεβάζουμει. Του πλάθουμει έτσ από πάν και του σκεπάζουμει…
Ναι, στου καζάν, βάζουμει κι μια πετσέτα καλή, ένα τραπεζομάντλου και του σκεπάζουμει από πάν’ μ’ ένα ταψί, μ’ οτιδήποτης, ένα πλαστήρ,’ και τ’ αφήνουμει τρεις μη τέσσερις ώρες…. Για να τραβήξ… να γίν’ ας πούμει καμπόσο, να φουσκώσ’. Αυτός είν’ ο γλυκός τραχανάς π’ λέμε τώρα. Ο βραστός τραχανάς, όχ ο ξνός….
http://kakaras.wordpress.com/
Η ΜΑΝΝΑ : Παίρνουμει στάρ, όχ’ οτιδήποτε. Σκληρό. Σκληρό στάρ. Θα του πλύνουμει και θα του καθαρίσουμει, του καθαρίζουμει όπως του βράζουμει δηλαδή, να είναι καθαρό. Και του πάμει να του κόψουμει στου μύλου. Είναι ειδικός μύλος, που κόβ του μπουλουγούρ. Δεν είναι μυλόπετρες τώρα. Είναι ηλεκτρικός μύλος τώρα…στς μυλόπετρες τότε για να κοπεί του πετούσει και του τραβούσει έτσ μπόλκο – μπόλκο να πέφτ’ για να του βγάλ’ χοντρό ο μύλος… Πλιγούρ του λένει, στ καθαρεύουσα Μπουλουγούρι…Αφού του φέρνουμει τώρα στου σπίτ, του περνάμε απ’ τη ψωμοσίτα για να βγάλουμει τ’ αλεύρ … Είναι κάπως χοντρούλα για του ψωμί που τότε κοσκινάγαμει και για του πίτρου…. Υπήρχε και ψιλότερ με ύφασμα πιασμέν που κάνουμει τς πίτες. Τώρα δε χρειάζεται γιατί στ’ αλεύρια είναι βγαλμένο του πίτρου κι έτσ δεν έχουμει ούτε ψωμοσίτες ούτε… Μόνο ψωμοσίτες έχουμει συρματένιες. Αφού του κοσκινίσουμει και βγάνουμει τ’ αλεύρ μετά του λιχνάμε αυτό του χοντρό να φύγ’ του πίτρου. Να φύβγ καμπόσο πίτρου, όλο δεν φεύγ… του πίτρου τι είναι; Η φλούδα από του στάρ’ είνει, του πίτουρο π’ λένε. Και τι μέν τότε ρωτάς; Σώπα, θα σου ειπώ. Αφού θα του λιχνίσουμει να φύγ καμπόσ φλοίδα – για να γίν’ καλό του πλιγούρ όταν του πάμει στου μύλο ρίχνουμει λίγου νερό στου στάρ’ και του ανακατεύουμει έτσ κι αμέσως του κόβουμει. Τότε φεύγ’ περσσότερ φλοίδα όταν του λιχνίσουμει. Του λιχνάω λοιπόν και φεύγ’ καμπόσ φλοίδα – καμπόσο πίτρου π’ λέν’ και μετά ρίχνου πάλι τ’ αλεύρ μέσα και τ’ ανακατεύου. Τ’ αλεύρ’ που βγαλα του ρίχνου πάλι..
Εμ βέβαια, να μη φύβγ με του λίχνισμα. Του ρίχνω πάλι τ’ αλεύρ, τ’ ανακατεύουμει και παίρνουμει του γάλα και του βράζουμει στου καζάν. Ανάλογα πόσα κιλά γάλα… Για να γίν’ καλός ο τραχανάς θέλ’ τρία κιλά γάλα κι ένα κιλό πλιγούρ – αν είν’ από σκληρό στάρ’ να του πιει. Άμα είν’ από σκληρό στάρ’ θα του πάρ’ του γάλα, θα του ρφήξ’ – … Βράζεις του γάλα. Αφού βράσ’ καλά ρίχνουμει ανάλογα κι αλατάκ’ μέσα να μη μας χαλάει ου τραχανάς.
Ρίχνοντας του μπουλουγούρ τ’ ανακατεύουμει μ’ ένα μεγάλου ξύλου π’ του λέν τρίφτ, τρίφτη δηλαδή. Τ’ ανακατεύουμει, τ’ ανακατεύουμει, τ’ ανακατεύουμει στ’ φωτιά κι αφού του τραβήξ καλά του κατεβάζουμει. Του πλάθουμει έτσ από πάν και του σκεπάζουμει…
Ναι, στου καζάν, βάζουμει κι μια πετσέτα καλή, ένα τραπεζομάντλου και του σκεπάζουμει από πάν’ μ’ ένα ταψί, μ’ οτιδήποτης, ένα πλαστήρ,’ και τ’ αφήνουμει τρεις μη τέσσερις ώρες…. Για να τραβήξ… να γίν’ ας πούμει καμπόσο, να φουσκώσ’. Αυτός είν’ ο γλυκός τραχανάς π’ λέμε τώρα. Ο βραστός τραχανάς, όχ ο ξνός….
http://kakaras.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου