Η κυβέρνηση εξαρχής δεν οικοδομήθηκε σε γερά θεμέλια. Τη μια ο αρχικός τσάρος της οικονομίας κος Ράπανος παραιτήθηκε πριν καλά αναλάβει. Την άλλη ο πρωθυπουργός οδηγείται με αποκόλληση στο νοσοκομείο.
του Στρατή Μαζίδη
Συγκεκριμένα αναφέρει:
”Αμέσως μετά την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, με επιστολή που
παρέδωσα στον Πρωθυπουργό, κ. Αντώνη Σαμαρά, υπέβαλα την παραίτησή μου από την
θέση του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας.
Ξεκαθαρίζω, ότι μόνη αιτία της παραιτήσεώς μου είναι η
....
προσωπική μου πεποίθηση πως το ζήτημα της επαναδιαπραγμάτευσης με την Τρόικα και η διόρθωση των σημαντικών στρεβλώσεων στα εργασιακά, συνταξιοδοτικά, ασφαλιστικά και προνοιακά ζητήματα, θα έπρεπε να έχουν τεθεί εμφατικά στο τραπέζι των συζητήσεων από την αρχή. Εύχομαι να κάνω λάθος. Ωστόσο, επειδή προσωπικά μου είναι αδύνατο, να αισθάνομαι ανακόλουθος με τα πιστεύω μου και σε όσα διεκήρυττα ως Τομεάρχης Εργασίας της Ν.Δ., προτίμησα να αποχωρήσω από την κυβέρνηση, μη θέλοντας να της δημιουργώ εγγενή προβλήματα από την αρχή κιόλας του βίου της. Άπαντες γνωρίζουν πως ουδέποτε αρνήθηκα τις δύσκολες μάχες, αλλά και ουδέποτε έβαλα οποιαδήποτε “καρέκλα” πάνω από την απαράβατη αρχή μου ότι ο πολιτικός οφείλει να υπηρετεί το εθνικό συμφέρον με οποιοδήποτε προσωπικό ή άλλο κόστος, τολμώντας πάντοτε να έχει το θάρρος της γνώμης του. Αυτό άλλωστε προσπαθώ να κάνω σε όλη ,την άνω των 20 ετών, κοινοβουλευτική μου διαδρομή. Άπαντες γνωρίζουν επίσης ότι και στον πρόσφατο προεκλογικό αγώνα, είχα ως κεντρικό σύνθημα το “εδώ στα δύσκολα”. Το επαναλαμβάνω και σήμερα. Παραμένω στη Νέα Δημοκρατία, απλός στρατιώτης του πατριωτικού μου καθήκοντος και συνεχίζω να στηρίζω την κυβέρνηση και προσωπικά τον Πρωθυπουργό, εδώ στα δύσκολα. Ευχαριστώ από καρδιάς τα στελέχη του Υπουργείου Εργασίας καθώς και τους Γενικούς και Ειδικούς Γραμματείς για την σύντομη αλλά γόνιμη συνεργασία μας. Μα πάνω από όλους τιμώ και ευχαριστώ τον Αντώνη Σαμαρά, για την τιμή που μου έκανε να με εντάξει στο κυβερνητικό σχήμα και του εύχομαι να μας κάνει όλους περήφανους. Αυτό θέλω, αυτό περιμένω, σε αυτό ελπίζω, γι’ αυτό αγωνίζομαι”.
Υπάρχουν όμως ορισμένα ερωτήματα:
> Γιατί δέχθηκε να μπει στην κυβέρνηση; Αφού από το βράδυ των έκλογων έσπευδαν οι γερμανοί φίλοι μας να τονίσουν πως δεν αλλάζει τίποτε.
> “Εδώ στα δύσκολα” αλλά στο πρώτο ζόρι πήδηξε από το τρένο.
> Όταν έρθουν -αν προλάβουν- επίμαχες ψηφοφορίες στη Βουλή τι θα κάνει; Θα φανεί “ανακόλουθος με όσα διακήρυττε” ή όχι; Ή η παραίτηση από την υπουργική καρέκλα θα αποτελέσει το μελλοντικό Σηλωάμ;
> Ειλικρινά περίμενε ότι θα έπεφτε στο τραπέζι η επαναδιαπραγμάτευση; Εδώ ούτε ως λέξη δεν αναφέρθηκε από το στόμα του Αντώνη Σαμαρά στις 17 Ιουνίου.
Συμπέρασμα;
Ο σώζων εαυτόν, σωθήτω!
http://freepen.gr/?p=6489
προσωπική μου πεποίθηση πως το ζήτημα της επαναδιαπραγμάτευσης με την Τρόικα και η διόρθωση των σημαντικών στρεβλώσεων στα εργασιακά, συνταξιοδοτικά, ασφαλιστικά και προνοιακά ζητήματα, θα έπρεπε να έχουν τεθεί εμφατικά στο τραπέζι των συζητήσεων από την αρχή. Εύχομαι να κάνω λάθος. Ωστόσο, επειδή προσωπικά μου είναι αδύνατο, να αισθάνομαι ανακόλουθος με τα πιστεύω μου και σε όσα διεκήρυττα ως Τομεάρχης Εργασίας της Ν.Δ., προτίμησα να αποχωρήσω από την κυβέρνηση, μη θέλοντας να της δημιουργώ εγγενή προβλήματα από την αρχή κιόλας του βίου της. Άπαντες γνωρίζουν πως ουδέποτε αρνήθηκα τις δύσκολες μάχες, αλλά και ουδέποτε έβαλα οποιαδήποτε “καρέκλα” πάνω από την απαράβατη αρχή μου ότι ο πολιτικός οφείλει να υπηρετεί το εθνικό συμφέρον με οποιοδήποτε προσωπικό ή άλλο κόστος, τολμώντας πάντοτε να έχει το θάρρος της γνώμης του. Αυτό άλλωστε προσπαθώ να κάνω σε όλη ,την άνω των 20 ετών, κοινοβουλευτική μου διαδρομή. Άπαντες γνωρίζουν επίσης ότι και στον πρόσφατο προεκλογικό αγώνα, είχα ως κεντρικό σύνθημα το “εδώ στα δύσκολα”. Το επαναλαμβάνω και σήμερα. Παραμένω στη Νέα Δημοκρατία, απλός στρατιώτης του πατριωτικού μου καθήκοντος και συνεχίζω να στηρίζω την κυβέρνηση και προσωπικά τον Πρωθυπουργό, εδώ στα δύσκολα. Ευχαριστώ από καρδιάς τα στελέχη του Υπουργείου Εργασίας καθώς και τους Γενικούς και Ειδικούς Γραμματείς για την σύντομη αλλά γόνιμη συνεργασία μας. Μα πάνω από όλους τιμώ και ευχαριστώ τον Αντώνη Σαμαρά, για την τιμή που μου έκανε να με εντάξει στο κυβερνητικό σχήμα και του εύχομαι να μας κάνει όλους περήφανους. Αυτό θέλω, αυτό περιμένω, σε αυτό ελπίζω, γι’ αυτό αγωνίζομαι”.
Υπάρχουν όμως ορισμένα ερωτήματα:
> Γιατί δέχθηκε να μπει στην κυβέρνηση; Αφού από το βράδυ των έκλογων έσπευδαν οι γερμανοί φίλοι μας να τονίσουν πως δεν αλλάζει τίποτε.
> “Εδώ στα δύσκολα” αλλά στο πρώτο ζόρι πήδηξε από το τρένο.
> Όταν έρθουν -αν προλάβουν- επίμαχες ψηφοφορίες στη Βουλή τι θα κάνει; Θα φανεί “ανακόλουθος με όσα διακήρυττε” ή όχι; Ή η παραίτηση από την υπουργική καρέκλα θα αποτελέσει το μελλοντικό Σηλωάμ;
> Ειλικρινά περίμενε ότι θα έπεφτε στο τραπέζι η επαναδιαπραγμάτευση; Εδώ ούτε ως λέξη δεν αναφέρθηκε από το στόμα του Αντώνη Σαμαρά στις 17 Ιουνίου.
Συμπέρασμα;
Ο σώζων εαυτόν, σωθήτω!
http://freepen.gr/?p=6489
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου