Η επιστολή του Θ. Τζήμερου.

“Είμαι σκουλήκι και  μικροτσούτσουνη κομπλεξάρα!”

Το πλήρες κείμενο της επιστολής του Θ. Τζήμερου:

«ΗΤΤΑ, ΠΑΙΔΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ.

Απέτυχα. Είμαι λοιπόν έτοιμος να υποστώ τις συνέπειες. Διαλέξτε: την κεφαλή επί πίνακι, απαγχονισμό στην κεντρική πλατεία, ανασκολοπισμό ή κάτι άλλο πιο πρωτότυπο; Τι διάολο δημιουργικοί είμαστε; Δεν θα βρούμε έναν βασανιστικό (και φαντασμαγορικό – προς παραδειγματισμό) τρόπο;

Σε καμιά περίπτωση δεν συνέβαλε η πόλωση. Τι κι αν άνθρωποι που ήταν από την πρώτη μέρα στη «Δημιουργία» έκαναν έκκληση να ψηφίσουμε Ν. Δημοκρατία; Τι κι αν γνωστοί, φίλοι και συγγενείς ξεκαθάριζαν: εσάς πιστεύουμε, τον Σαμαρά δεν θέλουμε ούτε ζωγραφιστό να τον δούμε, αλλά θα τον ψηφίσουμε για να κόψουμε τον δρόμο στους παρανοϊκούς… Τίποτε από αυτά δεν έχει σημασία. Έπρεπε να βρω τον

...
τρόπο – εγώ προσωπικά – να τους πείσω και να πείσω επίσης κι όλο το σάπιο ΠΑΣΟΚ να μην ψηφίσει Τσίπρα ώστε να υπάρχει απειλή. Δεν το έκανα. Δικό μου λάθος.

Σε καμιά περίπτωση δεν συνέβαλε το εσωτερικό «ξεκατίνιασμα». Έπρεπε να υπάρχει πρόβλεψη στο καταστατικό, πως όποιος διαφωνεί κάνει πραξικόπημα στο Facebook, στέλνει επιστολές σε όλα τα ΜΜΕ, κατηγορεί χυδαία τους πάντες, αφήνει υπονοούμενα ότι θα δεχτεί «μαφιόζικα» αντίποινα (!) η οικογένειά του, και οργανώνεται με τους υπόλοιπους για να παραιτούνται ένας κάθε μέρα, ώστε να υπάρχει τροφή για τους αδηφάγους Bloggers. Έτσι έπρεπε, ώστε οι σοβαροί άνθρωποι να μπαίνουν στο group και να θαυμάζουν το επίπεδο εσωτερικής μας δημοκρατίας. Δεν υπήρχε τέτοια πρόβλεψη. Δικό μου λάθος.

Σε καμιά περίπτωση δεν συνέβαλε η λάσπη. Έπρεπε να έχω εξασφαλίσει γραπτές βεβαιώσεις από όλα θρησκεύματα και τις αιρέσεις απανταχού της γης ότι δεν είμαι μέλος τους, να τα αναρτήσω σε περίοπτη θέση στο βιογραφικό μου και να τα στείλω σε κάθε δαιμόνιο ρεπόρτερ – με επικυρωμένο το γνήσιο της υπογραφής. Έπρεπε επίσης να ξέρω ότι στη χώρα που ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα, το να υποστηρίζεις ότι η απάντηση που δίνει ή δεν δίνει κάθε άνθρωπος στα μεγάλα ερωτήματα της Ύπαρξης είναι προσωπικό του θέμα και ναι, αφού επιμένετε, εγώ τυπικά είμαι βαφτισμένος Χριστιανός Ορθόδοξος αλλά στην προσέγγιση του Επέκεινα, προτιμώ τον δρόμο της φιλοσοφίας, ωστόσο αναγνωρίζω τη σημασία της Ορθοδοξίας στη διαμόρφωση της εθνικής μας φυσιογνωμίας, αλλά παράλληλα υποστηρίξω την ανεξαρτησία της εκκλησίας από το Κράτος – πού πάω και τα λέω όλα αυτά; Αφού θα κάνω εχθρούς και τους μεν και τους δε! Δεν θα μπορούσα να ανάψω ένα κεράκι (ας ήταν και με το ποτηράκι όπως ο ΓΑΠ…) και να φωνάξω και τα κανάλια, να τελειώσει η ιστορία; Τι τις ήθελα αυτές τις σύνθετες έννοιες; Έπρεπε επίσης να μην έχω πει μόνο σε 7 προεκλογικές (πριν τις εκλογές του Μαΐου) ομιλίες και συνεντεύξεις πως δεν έχω πτυχίο της ΑΣΟΕΕ. Έπρεπε να το λέω κάθε φορά που συστήνομαι: «Γεια σας, Θάνος Τζήμερος, δεν έχω πάρει το πτυχίο της ΑΣΟΕΕ.» Δικό μου λάθος.

Σε καμία περίπτωση δεν συνέβαλαν τα οργανωμένα συμφέροντα των ΜΜΕ, που με παρουσίασαν τουλάχιστον ως τέρας – δημόσιο κίνδυνο ή που μου την είχαν «στημένη». Έπρεπε να ξέρω πώς παίζεται το παιχνίδι. Ή να έχω περισσότερα να «προσφέρω» από τον «ανταγωνισμό» ή να αποσυρθώ. Έπρεπε να μην έχω στο παρελθόν καμία επαγγελματική δραστηριότητα. Ή τουλάχιστον θα έπρεπε να έχω προβλέψει πριν από 10 χρόνια όταν τύπωνα ένα επιστημονικό έντυπο μιας εταιρείας που ανήκε σε έναν Όμιλο, ότι 10 χρόνια μετά ο επί κεφαλής του Ομίλου, τον οποίο ουδέποτε συνάντησα, θα ήταν φυγόδικος και θα βρίσκονταν «αντικειμενικοί» δημοσιογράφοι που θα με παρουσίαζαν ως τον «φίλο του λαμόγιου». Ήδη στις νέες επαγγελματικές συνεργασίες ζητάω τη γνώμη μέντιουμ με κληρονομικό χάρισμα με 10ετή πρόβλεψη. Θα έπρεπε να το είχα κάνει προ 20ετίας τουλάχιστον. Δικό μου λάθος.

Σε καμία περίπτωση δεν συνέβαλε η πίεση του χρόνου. Έπρεπε να βρω τον τρόπο μέσα σε 100 μέρες να οργανώσω ένα κόμμα με χιλιάδες μέλη και φίλους ώστε να πάρει μέρος σε 2 εκλογές, να αξιολογήσω τους πάντες, να δώσω ρόλο σε όλους, να έχω ψάξει το παρελθόν τους (το πολιτικό, το ιδεολογικό, το επαγγελματικό…) να βρω τρόπο να τοποθετήσω 20 τουλάχιστον υποψήφιους σε 4 εκλόγιμες θέσεις, να απαντάω σε 500 περίπου e-mail τη μέρα και σε 200 μηνύματα στο FB, να δίνω συνεντεύξεις σε 20 περίπου ΜΜΕ τη μέρα να ταξιδεύω σε όλη την Ελλάδα για να είμαι σε επαφή με τη βάση, με τους τοπικούς φορείς (δήμους επιμελητήρια, συλλόγους, σωματεία) να είμαι ταυτόχρονα στην Αθήνα, να διευθύνω τα εσωκομματικά, να καταπραΰνω τους δυσαρεστημένους, να εμψυχώνω τους «πεσμένους» να ποστάρω στο FB, να κάνω συναντήσεις με όλους τους «επώνυμους» που ήθελαν να προσφέρουν αλλά ζητούσαν να δουν εμένα αποκλειστικά διότι δεν ήθελαν να «εκτεθούν», να ταξιδεύω στο εξωτερικό, να συναντιέμαι με παράγοντες της ΕΕ, με τον Πατριάρχη, να γράφω συνεντεύξεις, ομιλίες, ανακοινώσεις, να εκπαιδεύω τα στελέχη της ΔΞ , να παίρνω στρατηγικές αποφάσεις που να είναι όλες αλάνθαστες και με μηδενικό περιθώριο λάθους. Τι κι αν μείωσα το χρόνο του ύπνου σε 2-3 ώρες το 24ωρο για 3 ολόκληρους μήνες, τι κι αν κατάργησα την έννοια της ξεκούρασης, τι κι αν είχε να με δει το σπίτι μου βδομάδες ολόκληρες, τι κι αν έβαλα την (υγιέστατη) εταιρεία μου στον αυτόματο πιλότο χάνοντας και δουλειές και πελάτες… Θα έπρεπε να βρω τον τρόπο να κάνω το 24ωρο 124ωρο ή να εργάζομαι ταυτοχρόνως και σε ένα παράλληλο σύμπαν. Δεν τον βρήκα. Δικό μου λάθος.

Για όλα αυτά αναγνωρίζω πως είμαι προδότης, προδότης, προδότης (μπορείτε να το συνεχίσετε εσαεί), δοσίλογος, γερμανοτσολιάς, σκουλήκι που έκλεψε την ψήφο σας για δικό του όφελος, αλήτης, χαμερπής, κάθαρμα, μικροτσούτσουνη κομπλεξάρα, ότι θα πρέπει να επισκέπτομαι γναθοχειρουργό κάθε φορά που θα με πετυχαίνουν διάφοροι Χρυσαυγιτικής «διαλεκτικής», όλα αυτά σταχυολογώντας τα… ηπιότερα από τα μηνύματα που δέχομαι. Εν τω μεταξύ, όλοι εσείς που πέσατε να κατασπαράξετε με λύσσα το πρώτο κόμμα που έγινε από ανθρώπους της διπλανής πόρτας, επειδή δεν τα έκανε όλα ακριβώς όπως τα είχατε στο μυαλό σας, να χαίρεστε την ανανέωση του πολιτικού σκηνικού που προέκυψε με την ψήφο σας ή με την αποχή σας.

Θα επανέλθω, με επόμενο σχόλιο, γιατί η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΞΑΝΑ! τώρα ξεκινάει!!!»

(agiovasilema: Η επιστολή του μας θύμισε έντονα την επιστολή Κωστόπουλου μετά από την πτώχευση των εταιρειών του. Έπαρση, κακία και  ενοχλητική ειρωνεία. Στο καλό κύριε Τζήμερε, εμάς πάντως δεν θα μας λείψετε καθόλου.)